آمـلـی در ایـن اثر بر وفق مذاق عرفانی و روح تصوف به تاویلآیات قرآنی پرداخته و آن را بر چهار مطلب استوار کرده است بر حسب ذات، صفات، اسماء و افعال. مطلب نخست در تاویل آیات توحید است. مطلب دوم در تعریف و حقیقت. مطلب سوم در ترتیب و تقسیم آن. مطلب چهارم در کیفیت و تفصیل مطلب یاد شده. تاریخ فراغت از تالیف این تفسیر رمضان ۷۷۷ ق است. و آن را به نام شاه شجاع صادر نموده است. میرزا عبداللّه افندی در ریاض العلماء از این تفسیر به نام تفسیر المحیط الاعظم فی تفسیر القرآن المکرم نام برده و تفسیر المحیط الاعظم و تفسیر البحر الخضم را دو تفسیر جدا از یکدیگر دانسته اسـت، شیخ آقابزرگ تهرانی که اصل نسخه خط مؤلف را در کتابخانهآستانهامیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) مشاهده نموده است در الذریعة می‌نویسد این دو تفسیر یکی است.
سـیـد حـیـدر آملی تفسیرهای دیگری دارد به نام : ۱) منتخب التاویل، که با مذاق عرفانی و شیوه متصوفه به تاویل حروف و کلمات و آیات قرآن پرداخته است. ۲) تاویلات، که خود آن را تلخیص و عصاره افکار و تکمیل سه تفسیر قبلی خود دانسته و همانند قرآن آن را ناسختورات و انجیل و زبور یاد کرده است.
