الفاظ عام قرآن

الفاظ عام قرآن، الفاظ دال بر عموم ، در قرآن را می‌گویند.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

الفاظ دلالت کننده بر عموم در قرآن کریم به این شرح است:
۱. کل: (کل من علیها فان) ؛
۲. الذی، التی و تثنیه و جمع آن‌ها: (والذی قال لوالدیه اف لکما). مراد از (والذی) همه افرادی است که این قول از ایشان صادر می‌شود؛
۳. ‌ای، ما و من، در هر سه حالت شرط ، استفهام و موصول : (... ایا ما تدعوا فله الاسماء الحسنی...) ؛
۴. جمع مضاف ؛ مانند: «اولادکم» در (یوصیکم الله فی اولادکم...) ؛
۵. جمع معرف به «ال» ؛ مانند: «المؤمنون» در (قد افلح المؤمنون) ؛
۶. اسم جنس مضاف ؛ مانند: «امره» در (... فلیحذر الذین یخالفون عن امره...) ؛
۷. اسم جنس معرف به «ال» ؛ مانند: «البیع» در (... واحل الله البیع...) ؛
۸. نکره در سیاق نفی و نهی ؛ مانند: «اف» در (... فلا تقل لهمآ اف...) ؛
۹. نکره در سیاق شرط ؛ مانند: (وان احد من المشرکین استجارک فاجره حتی یسمع کلام الله ثم ابلغه مامنه...) ؛
۱۰. نکره در سیاق امتنان : (... وانزلنا من السماء ماء طهورا).

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ رحمن/سوره۵۵، آیه۲۶.
۲.	↑ احقاف/سوره۴۶، آیه۱۷.
۳.	↑ اسراء/سوره۱۷، آیه۱۱۰.
۴.	↑ نساء/سوره۴، آیه۱۱.
۵.	↑ مؤمنون/سوره۲۳، آیه۱.
۶.	↑ نور/سوره۲۴، آیه۶۳.
۷.	↑ بقره/سوره۲، آیه۲۷۵.
۸.	↑ اسراء/سوره۱۷، آیه۲۳.
۹.	↑ توبه/سوره۹، آیه۶.
۱۰.	↑ فرقان/سوره۲۵، آیه۴۸.
۱۱.	↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۴۸.
۱۲.	↑ صالح، صبحی، ۱۹۲۶ -، مباحث فی علوم القرآن، ص۳۰۴.
۱۳.	↑ کمالی دزفولی، علی، ۱۲۹۲ -، قرآن ثقل اکبر، ص۱۹۲.
۱۴.	↑ حفناوی، محمد ابراهیم، دراسات فی القرآن الکریم، ص۱۹۳.
۱۵.	↑ حفناوی، محمد ابراهیم، دراسات فی القرآن الکریم، ص۱۷۵.
۱۶.	↑ مظفر، محمد رضا، ۱۹۰۴ - ۱۹۶۴م، اصول الفقه، ج۱، ص۱۳۹.

۳ - منبع