إِلْفاء (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
إِلْفاء (به کسر همزه و سکون لام) از
واژگان نهج البلاغه به معنای پیدا کردن است.
از این ماده چند مورد در «
نهج البلاغه» آمده است.
إِلْفاء به معنای پيدا كردن است.
گويند: «
الْفاهُ: وجدهُ.»
برخی از مواردی که در «نهج البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) به
معاویه مى‌نويسد:
«مَتَى أُلْفِيَتْ بَنو عَبْدِ الْمُطَّلِبِ عَنِ الاَْعْداءِ ناكِلينَ، و بِالسُّيوفِ مُخَوَّفينَ؟!» «كجا يافته‌اى كه پسران
عبدالمطلب از مقابله با دشمنان بنشينند و از
شمشیر ترسيده شوند.»
و در
وصیت خويش فرمود:
«يا بَني عَبْدِ الْمُطَّلِبِ، لا أُلْفِيَنَّكُمْ تَخوضونَ دِماءَ الْمُسْلِمينَ خَوْضاً، تَقولونَ: قُتِلَ أَميرُالْمُؤْمِنينَ. أَلا لا تَقْتُلُنَّ بي إِلاّ قاتِلي.» «اى فرزندان
عبدالمطلب نيابم شما را كه
خون مسلمانان را به بهانه ريخته و مى‌گوئيد كه اميرالمؤمنين كشته شده است براى من جز قاتل من كسى را نكشيد.»
و درباره
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرموده:
«أَرْسَلَهُ بِحُجَّة كافِيَة، وَ مَوْعِظَة شافِية، وَ دَعْوَة مُتَلافِيَة.» «او را با دليل كافى و اندرزى شفابخش و برنامه‌اى پيش گيرنده از فساد فرستاد.»
«دعوه متلافية» يعنى «دعوت دريابنده قبل از
فساد و بدبختى.»
از این ماده چند مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «لفو»، ج۲، ص۹۴۵.
