• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

التزام به قول شرف

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قرار التزام به قول شرف یکی از خفیف‌ترین قرار‌هایی تأمینی است که در دادسرا صادر می‌شود؛ این قرار مطابق بند ۱ ماده ۱۳۲،
[۱] قانون آیین دادرسی کیفری، ماده ۱۳۲، بند۱.
برای متهم پیش‌بینی شده است. یعنی متهم قول شرف می‌دهد که هرگاه او را احضار نمودند، حاضر گردد.



قرار التزام به قول شرف، ضمانت اجرای ویژه‌ای ندارد؛ و هرگاه متهم بهقول شرف خود وفا نکند دلیل بر بدقولی او خواهد بود و از جهت مادی هیچ‌گونه اثری بر آن مترتب نیست. بنابراین تامین ذکر شده مفیدترین و مساعدترین قرار تامین برای متهم است. این قرار برای جرائم ساده و کم اهمیت و نیز جرائمی که شدت مجازات‌شان کم و دلایل اتهامی ضعیف باشد.


دربارۀ افرادی که به شرف و حیثیت خود ارج می‌نهند و از فضیلت خاص اخلاقی بهره‌مندند، می‌تواند مؤثر باشد؛ ولی، عمومیت دادن آن، به‌ویژه برای جرائم مهم و نسبت به افرادی که در سطح پائین‌تری از تربیت و فرهنگ اجتماعی قرار دارند منطقی به نظر نمی‌رسد. برخی افراد که خود را اساساً از ارتکاب جرم منزه می‌دانند حتی همین التزام نیز بر ایشان سنگین بوده و حاضر به دادن چنین تعهدی نمی‌شوند. مساله این است که مقام قضایی در این مورد چه تکلیفی خواهد داشت؟ آیا باید قرار مذکور را فک و قرار شدیدتری صادر نماید یا اینکه او را بازداشت کند؟ چون بند۱ماده ۱۳۲،
[۲] قانون آیین دادرسی کیفری، ماده ۱۳۲، بند۱.
ضمانت اجرایی ندارد، بنابراین اقدام به بازداشت متهم به جهت امتناع از التزام، وجاهت قانونی ندارد، بلکه قاضی می‌تواند با توجه به اهمیت جرم و ارزش دلایل و میزان خسارات وارده به مجنیٌ علیه و سایر جهات مؤثر، قرار شدیدتری صارد نماید.
در این مورد اداره حقوقی قوه قضائیه، در نظریه شماره: ۷/۹۹۰،
[۳] اداره حقوقی قوه قضائیه، نظریه شماره ۷/۹۹۰ مورخ ۱۳۸۲/۰۶/۰۱.
چنین اظهارنظر کرده است:
«چنان‌چه متهم متعهد به قبول التزام نشود مانند سایر قرارها تا زمان دادن التزام بازداشت می‌گردد».


بر طبق ماده ۱۴۷،
[۴] قانون آیین دادرسی کیفری، ماده۱۴۷.
قرار تامین باید به متهم ابلاغ شود و در صورتی که قرار صادره قابل اعتراض باشد، صادرکننده قرار مکلف است قابل اعتراض بودن قرار را به متهم تفهیم و در پرونده قید نماید.


«چنان‌چه قرار منع پیگرد یا موقوفی تعقیب یا برائت متهم صادر شود و یا پرونده به هر کیفیت مختومه شود قرارهای تامین صادر ملغی‌الاثر خواهد بود». (ماده ۱۴۴)
[۵] مفاد قانون آیین دادرسی کیفری، ماده۱۴۴.



(۱) ـ آخوندی، محمود، آیین دادرسی کیفری، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چ هفتم، ج۲، ۱۳۸۲، ص۱۴۰.
(۲) ـ شاملو احمدی، محمدحسین؛ دادسرا و تحقیقات مقدماتی، اصفهان، دادیار، چ اوّل، ۱۳۸۳، ص۳۵۲-۳۵۱.
(۳) ـ مجموعه نشست‌های قضایی آیین دادرس کیفری، معاونت آموزش قوه قضائیه، ج۱، ص۱۷۱، به نقل از دادسرا و تحقیقات مقدماتی، محمدحسین شاملو‌احمدی، ص۳۵۲.


۱. قانون آیین دادرسی کیفری، ماده ۱۳۲، بند۱.
۲. قانون آیین دادرسی کیفری، ماده ۱۳۲، بند۱.
۳. اداره حقوقی قوه قضائیه، نظریه شماره ۷/۹۹۰ مورخ ۱۳۸۲/۰۶/۰۱.
۴. قانون آیین دادرسی کیفری، ماده۱۴۷.
۵. مفاد قانون آیین دادرسی کیفری، ماده۱۴۴.



سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «التزام به قول شرف»، تاریخ بازیابی:۱۴۰۰/۰۲/۰۵.    






جعبه ابزار