• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

افعال

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


کلمات دلالت کننده بر وقوع کار یا حالتی در یکی از زمان‌ها و یکی از اقسام لفظ مفرد، فعل می‌باشد


کلمات دلالت کننده بر وقوع کار یا حالتی در یکی از زمان‌ها یکی از اقسام لفظ مفرد ، فعل می‌باشد و آن، کلمه‌ای است که بر انجام کار یا وقوع حالتی در یکی از زمان‌های سه گانه ( ماضی ، مضارع و حال ) دلالت می‌کند، مانند: «ضرَب»، «یضرِب»، «اضرب».
[۱] مبادی الوصول الی علم الاصول، علامه حلی، حسن بن یوسف،ص۶۰.    


در چگونگی دلالت فعل بر زمان ، اختلاف است:
۱. برخی معتقدند دلالت فعل بر زمان به وضع است؛
[۲] اجود التقریرات، نائینی، محمد حسین، ج۱، ص۶۱ و ۶۲.    

۲. برخی دیگر، هم چون مرحوم « آخوند » معتقدند دلالت فعل بر زمان به وضع نیست، بلکه به سبب خصوصیتی است که در زمانیات وجود دارد.
[۳] کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین، ج۱، ص۴۰.    


۳. گروهی دیگر، مانند مرحوم « نایینی » اعتقاد دارند دلالت فعل بر زمان به ملازمه می‌باشد.
[۴] فوائد الاصول، نائینی، محمد حسین، ج۱، ص۱۰۰.    
[۵] معارج الاصول، محقق حلی، جعفر بن حسن، ص۴۹.    
[۶] اجود التقریرات، نائینی، محمد حسین، ج۱، ص۶۱ و ۶۲.    
[۷] المنطق، مظفر، محمد رضا، ص۵۲.    
[۸] اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج۲، ص۱۰.
[۹] دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۸۳.
[۱۰] کتاب التعریفات، جرجانی، محمد بن علی، ص۷۲.


۱. ↑ مبادی الوصول الی علم الاصول، علامه حلی، حسن بن یوسف،ص۶۰.    
۲. ↑ اجود التقریرات، نائینی، محمد حسین، ج۱، ص۶۱ و ۶۲.    
۳. ↑ کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین، ج۱، ص۴۰.    
۴. ↑ فوائد الاصول، نائینی، محمد حسین، ج۱، ص۱۰۰.    
۵. ↑ معارج الاصول، محقق حلی، جعفر بن حسن، ص۴۹.    
۶. ↑ اجود التقریرات، نائینی، محمد حسین، ج۱، ص۶۱ و ۶۲.    
۷. ↑ المنطق، مظفر، محمد رضا، ص۵۲.    
۸. ↑ اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج۲، ص۱۰.
۹. ↑ دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۸۳.
۱۰. ↑ کتاب التعریفات، جرجانی، محمد بن علی، ص۷۲.


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۳۱، برگرفته از مقاله «افعال».    


رده‌های این صفحه : الفاظ مفرد
جعبه ابزار