• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَفّاکٍ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اَفَّاکٍ: (کُلِّ اَفَّاکٍ اَثِیمٍ)
«اَفَّاکٍ» از مادّه‌ «افک» (بر وزن پلک) به معنای دروغ بزرگ است. بنابراین، «اَفَّاکٍ» به معنای کسی است که فراوان دروغ‌های بزرگ می‌گوید.



(تَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ) (آنها بر هر دروغ‌گوى گنه‌كار نازل مى‌گردند).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: صاحب مجمع البیان در ذیل جمله‌ (تَنَزَّلُ عَلی‌ کُلِّ اَفَّاکٍ اَثِیمٍ) گفته: افاک به معنای کذاب است و اصل کلمه افک به معنای قلب، و زیر و رو کردن است و افاک (که صیغه مبالغه آن است) به معنای کسی است که بسیار قلب می‌کند و اخبار را از طرف راستش به طرف دروغ بر می‌گرداند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. شعراء/سوره۲۶، آیه۲۲۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۹.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۵۳.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۴۰۲.    
۵. شعراء/سوره۲۶، آیه۲۲۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۷۶.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۶۸.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۳۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۷۱.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۲۵.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَفَّاکٍ»، ص۵۷.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره شعراء | لغات قرآن




جعبه ابزار