اعمال استحبابی (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
قرآن به برخی اعمال مستحبی و اثرات انجام این اعمال اشاره شده است که بیان می‌شوند.
«... ومن تطوع خیرا...» «... و هر که افزون بر
فریضه کار نیکی کند...».
«... فمن تطوع خیرا...» «... و هر کس به میل خود بیشتر نیکی کند...». (برداشت یاد شده بر این اساس است که «تطوع خیرا» به معنای احسان و عمل خیر باشد.)
«... ومن تطوع خیرا فان الله شاکر علیم» «... و هر که افزون بر فریضه کار نیکی کند
خدا حق شناس و داناست».
«... فمن تطوع خیرا فهو خیر له...» «... و هر کس به میل خود بیشتر نیکی کند پس آن برای او بهتر است...».
«... و علی الذین یطیقونه فدیة طعام مسکین فمن تطوع خیرا فهو خیر له...» «... و بر کسانی که (
روزه) طاقت فرساست کفاره‌ای است که خوراک دادن به بینوایی است و هر کس به میل خود بیشتر نیکی کند پس آن برای او بهتر است...». (بنابر یک قول، منظور از «تطوع»،
اطعام به مستمند، اضافه بر
کفاره واجب است.)
«... و علی الذین یطیقونه فدیة طعام مسکین فمن تطوع خیرا فهو خیر له...» «... و بر کسانی که (
روزه) طاقت فرساست کفاره‌ای است که خوراک دادن به بینوایی است و هر کس به میل خود بیشتر نیکی کند پس آن برای او بهتر است...».
«ان الصفا والمروة... ومن تطوع خیرا فان الله شاکر علیم» «در حقیقت
صفا و
مروه... و هر که افزون بر فریضه کار نیکی کند خدا حق شناس و داناست». (برداشت یاد شده بر این اساس است که منظور از «تطوع خیرا»
حج و
عمره مستحبی باشد.)
«... یلمزون المطوعین من المؤمنین فی الصدقـت...» «... بر مؤمنانی که (افزون بر
صدقه واجب) از روی میل صدقات (
مستحب نیز) می‌دهند...». (تطوع به فعلی گفته می‌شود که فاعل آن سزاوار ستایش باشد و برای ترک آن سزاوار سرزنش نباشد، و طبق گفته راغب در مفردات: «تطوع» مانند «تنفل» انجام کار غیر
واجب (برای رضای خدا و بدون توقع) است.)
«فاعقبهم نفاقا فی قلوبهم... الذین یلمزون المطوعین...» «در نتیجه به سزای آنکه با خدا خلف وعده کردند... کسانی که بر مؤمنانی که (افزون بر صدقه
واجب) از روی میل...».
«... ومن تطوع خیرا فان الله شاکر علیم» «... و هر که افزون بر فریضه کار نیکی کند خدا حق شناس و داناست». (برداشت براساس این قول است که منظور از «تطوع خیرا» انجام
طواف مستحبی پس از
سعی واجب باشد.)
«ان الصفا والمروة... ومن تطوع خیرا فان الله شاکر علیم» «در حقیقت صفا و مروه... و هر که افزون بر فریضه کار نیکی کند خدا حق شناس و داناست».
«ومن الیل فتهجد به نافلة...» «و پاسی از شب را زنده بدار تا برای تو (به منزله) نافله‌ای باشد...». (برداشت یاد شده بر این اساس است که منظور از خطاب در «فتهجد» خصوص پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم نباشد بلکه تمام
مؤمنان مورد نظر باشند، «
نافلة» به معنای زیاده بر
واجب است.)
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۱۱۳، برگرفته از مقاله «اعمال استحبابی».
