اطلاق مسبب بر سبب

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

اطلاق مسبب بر سبب به ذکر مسبب و اراده سبب اطلاق می‌شود و از اقسام مجاز لغوی می‌باشد.

---

یکی از اقسام مجاز لغوی ، «اطلاق مسبب بر سبب» یعنی آوردن لفظ مسبب و اراده سبب است که آن را از علاقات مجاز نیز شمرده و از آن به «علاقه مسببیت» تعبیر کرده‌اند؛

---

۱. (... وینزل لکم من السماء رزقا...) ؛ "و برای شما از آسمان روزی می‌فرستد".
روزی از آسمان فروفرستاده نمی‌شود، آن چه فرومی ریزد، باران است که گیاهان از آن رشد می‌کنند و خوراک و روزی از آن پدید می‌آید؛ پس، رزق (مسبب) مجازا بر باران (سبب) اطلاق شده است.
و نیز مانند: (... قد انزلنا علیکم لباسا...) ؛ "در حقیقت ما برای شما لباسی فرو فرستادیم". در این آیه ، نزول آب ، سبب ایجاد لباس است، و لباس (مسبب) بر ماء (سبب) اطلاق شده است.

---