اصل عملی شرعی، اصلی است که مجتهد بعد از جستوجو و تتبع کامل و ناامید شدن از دست یابی به دلیل شرعی، برای رهایی از شک در مرحله امتثال، از طریق دلیل نقلی به آن می‌رسد، مانند: استصحاب و برائت شرعی ؛ به بیان دیگر، در مواردی که دلیل حجیت اصل عملی، نقلی (شرعی) باشد، آن اصل را اصل عملی شرعی می‌گویند.
