• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اصل صلاحیت واقعی در قوانین جزایی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اصل صلاحیت واقعی در قوانین جزایی از اصطلاحات علم حقوق بوده و به این معناست که درصورت ارتکاب جرم علیه منافع اساسی و حیاتی کشور و جوامع بشری در خارج از قلمرو حاکمیت کشور، قوانین و دادگاه‌های کشور واجد صلاحیت رسیدگی به آن جرم است. برخی از مصادیق این جرم‌ها در حقوق ایران عبارتند از: اقدام علیه تمامیت ارضی یا استقلال کشور جمهوری اسلامی ایران‌، جعل فرمان یا دستخط یا مهر یا امضاء مقام رهبری و یا استفاده از آن و جعل اسکناس رایج ایران یا اسناد بانکی ایران.



صلاحیت عبارتست از توانایی و تکلیفی است که مرجعی برای رسیدگی به دعاوی به موجب قانون دارد.
[۱] یعقوبی، عبدالهاشم، نحوه رسیدگی به جرائم در دادگستری تهران، ص۱۰۶، نشر فردوسی، ۱۳۷۶، چ دوم.
[۲] جعفری لنگرودی، محمد جعفر، ترمینولوژی حقوق، ص۴۰۷، نشر گنج دانش، تهران، ۱۳۸۰، چ ۱۱، شماره ۳۲۵۸.

اصل صلاحیت واقعی قوانین جزایی بدین معناست که چنانچه اتباع بیگانه در خارج از کشور جرائمی را مرتکب شوند که منافع عالیه کشور و جوامع بشری را به خطر ‌اندازد، مراجع قضایی کشور ایران، می‌تواند آنها را مورد تعقیب و مجازات قرار دهند.
[۳] گلدوزیان، ایرج، بایسته‌های حقوق جزای عمومی، ص۱۱۴، تهران، نشر میزان، ۱۳۷۸، چ سوم.
[۴] محسنی، مرتضی، دوره حقوق جزای عمومی، ج۱، ص۳۹۰، تهران، نشر گنج دانش، ۱۳۷۵، چ دوم.

نخستین مساله‌ای که در روند رسیدگی به پرونده‌های جزایی و حقوقی باید بررسی شود، وجود یا فقدان صلاحیت مرجع قضایی برای رسیدگی به پرونده است. از این‌رو یکی از مهم‌ترین مباحث آئین دادرسی بحث از صلاحیت دادگاه است.


اقسام صلاحیت محاکم از جهت قلمرو قوانین جزایی شامل صلاحیت درون مرزی قوانین جزایی و صلاحیت برون مرزی قوانین جزایی است.

۲.۱ - درون مرزی

هر کشوری در مقام اعمال حاکمیت تنها می‌تواند نسبت به جرائمی که در حوزه حاکمیتی آن اعم از درون مرزهای خاکی، آبی و هوایی؛ اقدام به رسیدگی و مجازات متخلفین از قوانین جزایی آن کشور نماید. این امر به اصل سرزمینی بودن قوانین جزایی شهرت دارد و صلاحیت درون مرزی نیز نامیده می‌شود.
[۵] صانعی، پرویز، حقوق جزای عمومی، ج۱، ص۱۴۱، تهران، نشر گنج دانش، ۱۳۷۴، چ ششم.


۲.۲ - برون مرزی

از سوی دیگر به سبب مصالحی، استثنائاتی بر این اصل سرزمینی به وجود آمده است که صلاحیت برون مرزی را به وجود آورده است. لذا این قسم از صلاحیت به: صلاحیت واقعی و صلاحیت جهانی و صلاحیت شخصی قابل تقسیم است.
[۶] آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، ج۲، ص۴۲، تهران، نشر سمت، ۱۳۸۰، چاپ دوم.
بررسی رابطه میان این صلاحیت‌ها خواهد آمد.


از دیدگاه حقوقی، حاکمیت دولت‌ها به مرزهای زمینی، دریایی و هوایی آن‌ها محدود می‌شود. در نتیجه اعمال حاکمیت کیفری یعنی تعقیب و به کیفر رسانیدن بزهکاران اصولا نباید نسبت به جرائم ارتکابی خارج از محدوده مرزها یک کشور تسری یابد. این سخن ترجمان اصل صلاحیت سرزمینی یا درون مرزی بودن قوانین کیفری است. طبق اصل سرزمینی بودن قوانین کیفری که در ماده ۳ قانون مجازات اسلامی بدان اشاره گردیده است، قوانین جزایی نسبت به کلیه ساکنین کشور اعم از اتباع داخلی یا خارجی قابل اجراست
[۷] گلدوزیان، ایرج، بایسته‌های حقوق جزای عمومی، ص۱۱۲.
ولی در خارج از سرحدات کشور نفوذ و تاثیری ندارد. بنابراین اگر یک آمریکایی در خارج از ایران مرتکب قتل گردد، دادگاه ایران صلاحیت رسیدگی بدین جرم را ندارد. اما اگر همان آمریکایی در ایران مرتکب قتل گردد، هرچند تبعه ایران نیست، اما طبق قوانین ایران قابل محاکمه و مجازات است.
[۸] آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، ج۲، ص۴۱.


۳.۱ - ضرورت اصل صلاحیت واقعی

از آنجا که هر کشوری درصدد حفظ ثبات و اعمال قدرت و حاکمیت خویش است، گاه مصلحت حفظ نظام در آن کشور اقتضا می‌کند که با هرگونه عملی که ثبات و بقای آن کشور را به خطر می‌اندازد، به مقابله برخیزد. چنانچه عمل مزبور در بیرون از مرزهای آن کشور واقع شود، تکلیف چیست؟ اگر محاکم داخلی بخواهند بدین جرم رسیدگی نمایند با اصل صلاحیت سرزمینی در تنافی خواهد بود. بنابراین در جهت مصلحت حفظ نظام، اصل صلاحیت واقعی تاسیس شد که تخصیص و استثنائی بر اصل سرزمینی بودن قوانین کیفری گردید.
[۹] آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، ج۲، ص۴۲.
[۱۰] آخوندی، محمود، آئین دادرسی کیفری، ج۲، ص۲۵۵، تهران، نشر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۵، چ۱۲.

در جرایم علیه امنیت عمومی حفظ استقلال و تامین مصالح عمومی در درجه اول اهمیت قرار دارد. بدین سبب اهمیت و خطر فراوان جرایم علیه امنیت، دولت‌ها گاهی از اصول پذیرفته شده حقوق جزا عدول می‌کنند. اصل صلاحیت واقعی در چنین موقعیتی یاریگر دولت‌هاست.
[۱۱] صانعی، پرویز، حقوق جزای عمومی، ص۱۵۰.


۳.۲ - استرداد مجرم

این نکته قابل ذکر است که گرچه ممکن است عده‌ای تصور کنند که این قبیل متهمین هیچ وقت حاضر نیستند که به کشور ایران مراجعت نمایند، تا تحت تعقیب و مجازات قرار گیرند. لذا اصل صلاحیت واقعی قوانین کیفری که بدین ترتیب وارد قانون مجازات اسلامی شده، عملا فاقد جنبه اجرایی و عملی است؛ اما این تصور صحیح نیست. چرا که دولت‌ها می‌توانند در این قبیل موارد با استناد به قوانین و مقررات مربوط به استرداد مجرمین این قبیل بزهکاران را از کشور محل وقوع جرم مسترد نموده و محاکمه نمایند. قانون راجع به استرداد مجرمین مصوب ۱۴/۲/۱۳۳۹ و بخشنامه‌های ناشی از آن در راستای تحقق صلاحیت واقعی دادگاه‌های این است.
[۱۲] گلدوزیان، ایرج، بایسته‌های حقوق جزای عمومی، ص۱۲۳.
[۱۳] صانعی، پرویز، حقوق جزای عمومی، ص۱۵۴.
[۱۴] محسنی، مرتضی، دوره حقوق جزای عمومی، ج۱، ص۴۰۳.


۳.۳ - صلاحیت جهانی دادگاه

استثناء دیگر اصل سرزمینی بودن مجازات‌ها، صلاحیت جهانی دادگاه در رسیدگی به جرائم است. در مورد جرائم بین‌المللی از قبیل قاچاق مواد مخدر، تروریسم، بچه‌دزدی، معامله فحشا، هواپیما‌ربایی و...، که طبق قانون خاص یا عهود بین‌المللی مرتکب در هر کشوری یافت شود، محاکمه می‌گردد؛ چنانچه متهم در ایران، دستگیر شود، دادگاه‌های ایرانی طبق ماده ۸ ق. م. ا. صلاحیت رسیدگی داشته و متهم طبق قانون مجازات اسلامی به کیفر خواهد رسید. برخی مصادیق این امر عبارتند از:
[۱۵] آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، ج۲، ص۴۴.
[۱۶] مجموعه قانون مجازات اسلامی، ص۷۰، تهران، نشر معاونت پژوهش نهاد ریاست جمهوری، ۱۳۸۲، چ سوم.

• مواد ۳۰ و ۳۱ و ۳۲ قانون هواپیمایی کشور مصوب ۱/۵/۱۳۲۸.
• ماده ۴ قانون الحاق دولت ایران به قرارداد بین‌المللی جلوگیری از تصرف غیر قانونی هواپیما.
• مواد ۴، ۵، ۶ و ۷ قانون الحاق دولت ایران به کنوانسیون جلوگیری از اعمال غیر قانونی علیه امنیت هواپیمایی کشوری مصوب ۷/۳/۱۳۵۲.
• ماده ۳ و ۴ قانون الحاق دولت ایران به کنوانسیون توکیو راجع به جرایم و برخی اعمال ارتکابی دیگر در هواپیما مصوب ۲۱/۲/۱۳۵۵.
•مواد قانون مجازات اخلال‌کنندگان در امنیت پرواز هواپیما مصوب ۴/۱۲/۱۳۴۹.
بنابراین صلاحیت واقعی قسیم صلاحیت جهانی خواهد بود و رابطه میان آن دو نوعی تباین است.

۳.۴ - ارتباط با اصل صلاحیت شخصی

مکمل و استثناء سوم اصل سرزمینی بودن قوانین جزایی، ‌در جایی است که جرمی توسط تبعه یک کشور ارتکاب یابد، هر چند جرم در خارج از مرزهای آن کشور باشد، محاکم آن کشور صلاحیت رسیدگی به جرم تبعه خود را دارد. این موضوعی است از آن به صلاحیت شخصی نام برده می‌شود.
[۱۷] گلدوزیان، ایرج، بایسته‌های حقوق جزای عمومی، ص۱۱۴.
قانون مجازات اسلامی ایران نیز در ماده ۷ بدان اشاره نموده است. بنابراین اصل صلاحیت شخصی نیز به کمک صلاحیت واقعی آمده و می‌توان آن را بخشی از صلاحیت واقعی دانست که استثنائی بر اصل سرزمینی بودن است.
[۱۸] آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، ج۲، ص۴۳.



صلاحیت واقعی محاکم ایران گویای شایستگی رسیدگی این محاکم به جرائمی است که در خارج مرزهای ایران واقع شده است. مصادیق این نوع از صلاحیت در حقوق ایران عبارتند از:
[۱۹] آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، ج۲، ص۴۲.


۴.۱ - مصادیق صلاحیت واقعی

ماده ۵ قانون مجازات اسلامی در مقام احصاء تعدادی از جرایم موضوع صلاحیت واقعی محاکم ایران می‌گوید:
«هر ایرانی یا بیگانه‌ای که در خارج از قلمرو حاکمیت ایران مرتکب یکی از جرایم ذیل شود و در ایران یافت شود و یا به ایران مسترد گردد طبق قانون مجازات جمهوری اسلامی ایران مجازات می‌شود:
‌ا. اقدام علیه تمامیت ارضی یا استقلال کشور جمهوری اسلامی ایران
‌ب. جعل فرمان یا دستخط یا مهر یا امضاء مقام رهبری و یا استفاده از آن.
‌ج. جعل نوشته رسمی رییس مجلس شورای اسلامی و یا شورای نگهبان و یا رییس مجلس خبرگان یا رییس قوه قضاییه یا معاونان رییس جمهور یا رییس دیوان عالی کشور و یا دادستان کل کشور یا هریک از وزیران یا استفاده از آنها.
‌د. جعل اسکناس رایج ایران یا اسناد بانکی ایران مانند برات‌های قبول شده از طرف بانک‌ها و یا چک‌های صادر شده از طرف بانک‌ها و یا اسناد تعهدآور بانک‌ها هم چنین جعل اسناد خزانه و اوراق قرضه صادره و یا تضمین شده از طرف دولت یا شبیه‌سازی و هرگونه تقلب در مورد مسکوکات رایج داخله». (در مورد این جرایم، مجرمین طبق قانون تشدید مجازات جاعلین اسکناس و... (مصوب ۲۹/۱/۱۳۶۸) و نیز قانون مجازات اخلال‌گران در نظام اقتصادی (مصوب ۱۹/۹/۱۳۶۹) مجازات خواهند شد.)

۴.۲ - اتباع بیگانه در خدمت نظام

علاوه بر موارد مندرج در ماده ۵ ق. م. ا.، چنانچه اتباع بیگانه در خدمت جمهوری اسلامی ایران باشند، و جرمی مرتکب شوند، طبق ماده ۶ ق. م. ا. دادگاه‌های ایران صالح به رسیدگی هستند.


۱. یعقوبی، عبدالهاشم، نحوه رسیدگی به جرائم در دادگستری تهران، ص۱۰۶، نشر فردوسی، ۱۳۷۶، چ دوم.
۲. جعفری لنگرودی، محمد جعفر، ترمینولوژی حقوق، ص۴۰۷، نشر گنج دانش، تهران، ۱۳۸۰، چ ۱۱، شماره ۳۲۵۸.
۳. گلدوزیان، ایرج، بایسته‌های حقوق جزای عمومی، ص۱۱۴، تهران، نشر میزان، ۱۳۷۸، چ سوم.
۴. محسنی، مرتضی، دوره حقوق جزای عمومی، ج۱، ص۳۹۰، تهران، نشر گنج دانش، ۱۳۷۵، چ دوم.
۵. صانعی، پرویز، حقوق جزای عمومی، ج۱، ص۱۴۱، تهران، نشر گنج دانش، ۱۳۷۴، چ ششم.
۶. آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، ج۲، ص۴۲، تهران، نشر سمت، ۱۳۸۰، چاپ دوم.
۷. گلدوزیان، ایرج، بایسته‌های حقوق جزای عمومی، ص۱۱۲.
۸. آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، ج۲، ص۴۱.
۹. آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، ج۲، ص۴۲.
۱۰. آخوندی، محمود، آئین دادرسی کیفری، ج۲، ص۲۵۵، تهران، نشر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۵، چ۱۲.
۱۱. صانعی، پرویز، حقوق جزای عمومی، ص۱۵۰.
۱۲. گلدوزیان، ایرج، بایسته‌های حقوق جزای عمومی، ص۱۲۳.
۱۳. صانعی، پرویز، حقوق جزای عمومی، ص۱۵۴.
۱۴. محسنی، مرتضی، دوره حقوق جزای عمومی، ج۱، ص۴۰۳.
۱۵. آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، ج۲، ص۴۴.
۱۶. مجموعه قانون مجازات اسلامی، ص۷۰، تهران، نشر معاونت پژوهش نهاد ریاست جمهوری، ۱۳۸۲، چ سوم.
۱۷. گلدوزیان، ایرج، بایسته‌های حقوق جزای عمومی، ص۱۱۴.
۱۸. آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، ج۲، ص۴۳.
۱۹. آشوری، محمد، آیین دادرسی کیفری، ج۲، ص۴۲.



سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «اصل صلاحیت واقعی (در قوانین جزایی)»، تاریخ بازیابی ۹۹/۴/۳۱.    






جعبه ابزار