• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سموئیل (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



از انبیاء الهی که در آیات قرآن به آن‌ها اشاره شده، «سموئیل علیه‌السلام» است.



به اتّفاق ائمّه اخبار، نسبت «سموئيل عليه‌السلام» به «لاوى بن يعقوب» مى‌رسد.
[۱] تاريخ حبيب السّير، ج ۱، ص ۱۱۲.
[۲] خزائلى، اعلام قرآن، ص ۷۰۵.
گويند: پدر وى‌ «بالى» و يا «القانه»
[۵] كتاب مقدّس، كتاب اوّل سموئيل، فصل اوّل، آيات ۱۹- ۲۲، ص ۲۶۹.
[۶] خزائلى، اعلام قرآن، ص ۷۰۵.
است. وى پس از یوشع، زمام‌ امورِ بنى‌اسرائيل را به دست گرفت. در آن دوران، بنی‌اسرائیل در ذلّت به سر مى‌بردند و كشورشان در اشغال دشمن بود و آن حضرت توانست با نصب طالوت در جايگاه فرماندهى بنى‌اسرائيل، بر دشمنان غلبه نمايد و صندوق عهد را دوباره به بنى‌اسرائيل باز گرداند. لازم به يادآورى است كه مفسّران و مورّخان، مقصود از «نبىّ» در آيات ۲۴۶ تا ۲۴۸ سوره بقره را سموئيل عليه‌السلام‌ (اشموئيل‌) دانسته‌اند.
[۱۲] خزائلى، اعلام قرآن، ص ۷۰۵.



احتجاج سموئیل (قرآن)، اخبار غیبی سموئیل (قرآن)، اشراف بنی‌اسرائیل و سموئیل (قرآن)، تردید سموئیل (قرآن)، درایت سموئیل (قرآن)، دوران سموئیل (قرآن)، رهبری سموئیل (قرآن)، سموئیل و بنی‌اسرائیل (قرآن)، سموئیل و طالوت (قرآن)، مقبولیت سموئیل (قرآن)، نبوت سموئیل (قرآن).


۱. تاريخ حبيب السّير، ج ۱، ص ۱۱۲.
۲. خزائلى، اعلام قرآن، ص ۷۰۵.
۳. طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج ۱، ص ۳۲۸.    
۴. ابن کثیر، البدایة و النّهایه، ج ۲، ص ۶.    
۵. كتاب مقدّس، كتاب اوّل سموئيل، فصل اوّل، آيات ۱۹- ۲۲، ص ۲۶۹.
۶. خزائلى، اعلام قرآن، ص ۷۰۵.
۷. طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج ۱، ص ۳۲۸.    
۸. بقره/سوره۲، آیات۲۴۶-۲۴۸.    
۹. طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج ۵، ص ۲۹۱.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۲، ص ۶۱۰.    
۱۱. آلوسی، شهاب الدین، روح المعانی، ج ۱، ص ۵۵۶.    
۱۲. خزائلى، اعلام قرآن، ص ۷۰۵.



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۶، ص۳۱۰، برگرفته از مقاله «سموئیل».    


رده‌های این صفحه : حضرت سموئیل | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار