اشاره به عاقبت امر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از
اسباب
استفاده از
کنایه
را اشاره به عاقبت امر گویند.
فهرست مندرجات
۱ - تعریف
۲ - پانویس
۳ - منبع
۱ - تعریف
[
ویرایش
]
اشاره به عاقبت امر، یکی از
اسباب
کنایه
و به این معنا است که با آوردن
کنایه
،
عاقبت
و نتیجه عمل فهمیده میشود؛ مانند:
۱. (تبت یدا ابی لهب وتب)
[۱]
سوره مسد/۱۱۱، آیه۱.
.
که به
جهنم
بودن جایگاه
ابولهب
اشاره
دارد.
۲. (وامراته حمالة الحطب فی جیدها حبل من مسد)
[۲]
سوره مسد/۱۱۱، آیه۴.
.
[۳]
سوره مسد/۱۱۱، آیه۵.
.
که به
سخنچین
بودن
زن ابولهب
و سرانجام کارش که هیزمآور جهنم خواهد شد، اشاره کرده است.
[۴]
زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۲، ص۳۰۸.
[۵]
معرفت، محمد هادی، التمهید فی علوم القرآن، ج۵، ص۴۲۷.
[۶]
صالح، صبحی، مباحث فی علوم القرآن، ص۳۳۱.
۲ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
سوره مسد/۱۱۱، آیه۱.
.
۲.
↑
سوره مسد/۱۱۱، آیه۴.
.
۳.
↑
سوره مسد/۱۱۱، آیه۵.
.
۴.
↑
زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۲، ص۳۰۸.
۵.
↑
معرفت، محمد هادی، التمهید فی علوم القرآن، ج۵، ص۴۲۷.
۶.
↑
صالح، صبحی، مباحث فی علوم القرآن، ص۳۳۱.
۳ - منبع
[
ویرایش
]
فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «اشاره به عاقبت امر».
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری