اسماعیل‌خان بن محمدابراهیم مصلح‌السلطنه صدری اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اسماعیل‌خان بن محمدابراهیم مصلح‌السلطنه صدری اصفهانی، از شعرا و ادبای
اصفهان در
قرن چهارده هجری بوده است.
میرزا اسماعیل‌خان مصلح السّلطنه صدری، متخلّص به «مصلح» فرزند محمّدابراهیم‌خان بن حاج محمّدحسین‌خان صدراعظم اصفهانی شاعر ادیب، مادرش خدیجه خانم ملقّب به عصمت‌الدّوله
دختر فتحعلی شاه بوده، و خود او در سال ۱۲۶۰ق در
اصفهان متولّد شده، و
علم و ادب آموخته است. وی تفنگ‌چی‌باشی
ظلّ السّلطان حاکم اصفهان بوده، و در سال ۱۳۴۶ق در سنّ ۸۶ سالگی
وفات یافته، و در
تخت فولاد، تکیه ملک مدفون شده است. این
شعر از او است:
"زلفت چو سنبل است، و خم اندر خم اوفتد•••رویت چو ماه روشن و این مه کم اوفتد"
"رویت عرق کند به خجالت به نزد دوست•••آن سان که صبح بر گل تر، شبنم اوفتد"
"دل از
کفم ربودی و سخنش را نگاه دار•••زیرا در این زمانه، چنین دل کم اوفتد".
کتب زیر از آثار اوست:
۱. نخجیرنامه، در آداب شکار زدن، مطبوع؛
۲. دیوا.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۵۴۴.
