اسلوب ادبی قرآن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شیوه ویژه
قرآن در تفهیم مقاصد به مخاطبان را اسلوب ادبی قرآن گویند.
واژه «
اسلوب » در زبان عرب کاربردهای متفاوتی دارد. برخی از این کاربردها عبارتند از:
گذرگاه بین درختان؛
فن ؛
وجه ؛
تحقیر دیگران و
تکبر ورزیدن؛
مذهب ؛
گردن شیر ؛ شیوه گفتاری یا نوشتاری شخص.
مراد از اسلوب در علوم ادبی، شیوه ادبی و گفتاری یا نوشتاری خاصی است که یک شخص برای بیان مقصود خویش برمی گزیند و از دیگران
متمایز می‌شود. بر این اساس می‌توان گفت اسلوب ادبی قرآن شیوه ویژه
خداوند در
قرآن کریم برای ادای مقاصد خویش است؛ چنان که هر شخص هم می‌تواند برای خود شیوه‌ای مخصوص داشته باشد یا به
تناسب هر موضوعی از شیوه خاصی استفاده کند.
باید توجه داشت که اسلوب یک سخن، مفردات و ترکیبات به کار رفته در آن سخن نیست؛ بلکه طریقه‌ای است که مؤلف در انتخاب مفردات و ترکیب‌های آن‌ها برگزیده است. به همین دلیل است که
اختلاف و
تعدد اسلوب در یک زبان - با وجود استفاده همه اهل آن زبان از مجموعه حروف واحد و کلمات و ترکیب‌های همسان - قابل تعقل و تحقق است؛ همان طور که قرآن کریم نیز از
قوانین عمومی و رایج ادبیات عرب و مفردات و جملات مرسوم استفاده کرده و تنها به سبب ویژگی اسلوب آن است که دیگران را
عاجز کرده است.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «اسلوب ادبی قرآن».
