ابوالبیداء اسعد بن عصمه ریاحی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالبیداء اسعد بن عصمه ریاحی (زنده در نیمه دوم قرن دوم هجری)، از فصحای معروف عرب و عالمان در
شعر و
لغت در
قرن دوم هجری قمری بوده است.
ابوالبیداء اسعد بن عصمه ریاحی، حیات وی در نیمه دوم قرن دوم بود.
از کسانی است که در بادیه پرورش یافت و گویا به همین سبب به ابوالبیداء (پدر صحرا) مشهور شد. او در
بصره ساکن شد و تعلیم کودکان را پیشه ساخت و تا آخر عمر در آنجا بود.
ابوالبیداء در شعر و لغت مهارت بسیار داشت و از فصحای معروف عرب به شمار می‌رفت.
اشعار
فرزدق و ابونواس را روایت می‌کرد. ابونواس نیز در رثای او ابیاتی سروده است.
برخی از بزرگان علم و ادب آن روزگار از جمله
ابن‌سلام جمحی و
اصمعی از شاگردان او بوده‌اند.
ابومالک عمرو بن کرکره پسر خوانده و راوی اشعار ابوالبیداء بود.
ابوعبدالرحمان بن عبدالاعلی شاعر و لغت‌شناس،
و
ابوعدنان ورد بن حکیم نیز اشعار او را روایت کرده‌اند.
ابن‌ندیم مجموع اشعار وی را سی برگ دانسته است.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۷۴، برگرفته از مقاله «اسعد بن عصمه ریاحی».
