میراسداللّه تبریزی عبّاس‌آبادی، شاعر ادیب، از تبریزی‌های ساکن محلّه عبّاسآباداصفهان و جوان قابل و بااستعدادی بوده، چنان که مصاحبِ نصیرای همدانی شده است. سرانجام به هند رفت، و در آن جا وفات نمود. ابیات زیر از اشعار او است: "طُرفه حالیست که آن آتش سوزنده من•••دورتر می‌رود و بیشترم می‌سوزد".
