اسد بن موسی اموی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اسد بن موسی اموی (
۱۳۲-
۲۱۲ق)، از خاندان
بنی امیه و از راویان
موثق نزد
اهل سنت در
قرن سوم هجری قمری بود.
عده‌ای او را محدثی
ضعیف که احادیث منکره را نقل کرده و از جمله
ناصبیان که
علی (علیه‌السّلام) را
سبّ می‌نموده، معرفی کرده‌اند.
ابوسعید اسد
بن موسی
بن ابراهیم اموی مصری، ملقب به اسد السُنّه، از خاندان بنی امیه (مروانیان) بود که در سال ۱۳۲ق مصادف با زوال خلافت بنی امیه، در
بصره و به نقلی در
مصر به دنیا آمد و برای
کسب علم مسافرت کرد و نزد بزرگان
علم حدیث مانند
حماد بن سلمه،
عبدالعزیز بن ماجشون و
جریر بن عبدالحمید علم حدیث را فرا گرفت و پس از آن در مصر سکونت گزید.
اکثر علمای رجال اهل سنت او را محدثی ثقه و مشهور الحدیث می‌دانند. کسانی چون
احمد بن صالح،
ربیع بن سلمان مرادی و
سعید بن اسد از او روایت نقل کرده‌اند.
عده‌ای او را محدثی ضعیف که احادیث منکره را نقل کرده و از جمله ناصبیان که علی (علیه
السّلام) را سبّ می‌نموده، معرفی کرده‌اند.
ابوسعید پس از هشتاد سال عمر در سال ۲۱۲ق در مصر از دنیا رفت.
ابوسعید دارای آثاری چون
- الزهد،
- المسند یا السنة فی الحدیث می‌باشد.(دیگر منابع: )
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف
اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان
اسلامی، برگرفته از مقاله «اسد
بن موسی اموی»، ج۱، ص۱۷۳.
