استناد به قرآن در سیره امام رضا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این مقاله برخی از مواردی که
امام رضا علیه السلام به
قرآن کریم استناد کرده اند، ذکر می شود.
امام رضا علیه السلام در مجلس
مامون در مناظره با علمای
عراق و
خراسان، فرمود:
عترت همان
آل رسول هستند.
علما عرض کردند: بر طبق خبری معروف، «آل محمد» امت اویند.
امام پرسید: آیا
صدقه بر آل رسول
حرام است یا
حلال ؟ گفتند: حرام است. امام فرمود: بر امت چطور؟ پاسخ دادند: حلال است. حضرت رضاعلیه السلام فرمود: این است تفاوت میان آل و امت و چه شده است که شما از قرآن اعراض نموده‌اید، مگر قومی
اسراف کارید؟ مگر نمی‌دانید
روایت در ظاهر خود در مورد برگزیدگان هدایت یافته است و سایرین از آن بی بهره‌اند؟ علما گفتند: یا اباالحسن! این نکته از کجا ثابت می‌شود؟ امام فرمود:
خداوند در قرآن می‌فرماید: «و لقد ارسلنا نوحا و ابر هیم و جعلنا فی ذریتهما النبوة و الکتب فمنهم مهتد و کثیر منهم فسقون»،
پس
وراثت و
نبوت برای هدایت یافته هاست نه فاسقان، چنانکه
حضرت نوح از خدا خواست که فرزندش را نجات دهد و افزود: او از اهل من است، خطاب رسید: «لیس من اهلک انه و عمل غیر صلح»
فردی که مرتکب دزدی شده بود، توسط مامون احضار گردید. آن مرد که
آثار زهد و
عبادت در سیما و قیافه اش آشکار بود، در توجیه
علت دزدی خود، خطاب به مامون گفت: این کار را من از روی ناچاری انجام دادم. زیرا سهم مرا از
خمس و
غنیمت ندادی! و بعد آیاتی در این باره برای مامون خواند.
خلیفه گفت: این حرف‌ها مانع اجرای
حد در خصوص تو نخواهد شد. مجرم گفت: چگونه می‌خواهی دست مرا قطع کنی در حالی که خودت هم خلاف مرتکب شده‌ای و حق خاندان
پیامبر را نمی‌دهی و
حقوق امثال مرا هم ضایع می‌کنی؟! مامون به
امام رضا علیه السلام عرض کرد: درباره این مرد چه می‌فرمایید؟ امام فرمود:
خداوند در قرآن به پیامبرش می‌فرماید: «فلله الحجة البالغة»
؛ از برای خداست
استدلال رسا و استوار. این حجت، همان استدلال است که اگر به جاهلی هم برسد، آن را در می‌یابد، چنانکه اهل
علم هم متوجه آن می‌گردند،
دنیا و
آخرت بر استدلال بنیان نهاده شده است. این مرد برایت خوب برهانی آورد. مامون دستور داد وی را آزاد کردند و از مردم کناره گرفت و در پی از میان برداشتن حضرت امام رضا علیه السلام گردید.
فردی نصرانی را که فجوری مرتکب شده بود، نزد مامون آوردند. مجرم چون وضع را به
ضرر خود دید، از خوف
قتل ،
مسلمان شد. مامون به
خشم آمد؛ از امام رضاعلیه السلام پرسید: حکم این شخص چیست؟ امام فرمود: او در حالی
اسلام آورده است که شدت و باس را مشاهده کرده است و از این جهت پذیرفته نیست و باید کشته شود.
خداوند در
قرآن می‌فرماید: «فلما راوا باسنا قالوا ءامنا بالله وحده و و کفرنا بما کنا به ی مشرکین• فلم یک ینفعهم ایمنهم لما راوا باسنا سنت الله التی قد خلت فی عباده ی و خسر هنالک الکفرون»
؛ چون
عذاب ما را مشاهده کردند، گفتند: به خدای یکتا
ایمان آوردیم و به آن چیزهایی که
شریک خدا قرارداده بودیم،
کافر شدیم. اما بدان هنگام که عذاب ما را دیدند، دیگر ایمانشان برایشان سودی نبخشید. این، سنت خداست در رفتار با بندگانش و کافران در آن
روز ضرر کردند.
دانشنامه کلام و عقاید، برگرفته از مقاله «استناد به قرآن در سیره امام رضا».
