استقلال، يعنى ضابط امر خويش بودن، به خودى خود به كارى بر ايستادن؛ بىشركت غيرى؛ صاحب اختيارى و آزادى كامل يک كشور (دولت و ملّت) در امور سياسى و اقتصادى بدون إعمال نفوذ خارجيان.
در اين عنوان آیاتی معرفی میشوند که در آنها، از جملات «و جعلكم ملوكا»، «لاتتخذوا بطانة من دونكم»، «لاتتخذوا عدوّى و عدوّكم أولياء»، «لاتتخذوا الكافرين أولياء»، «لاتتخذوا اليهود و النصارى أولياء» و «و لنيجعل اللَّه للكافرين على المؤمنين سبيلا» استفاده شده است.