• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استصحاب حکمی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



استصحاب حکمی به حکم به بقای حکم وضعی یا تکلیفی اطلاق می‌شود.



استصحاب حکمی، مقابل استصحاب موضوعی است و به استصحابی گفته می‌شود که مستصحب آن حکمی از احکام می‌باشد.


مستصحبی را که شخص نسبت به وجود آن یقین دارد، گاهی موضوعی کلی از موضوعات شرعی و یا امری از امور خارجی بوده و گاهی حکمی از احکام شرعی است؛ برای مثال، شخص در نجاست آبی که در سابق پاک بوده، شک نموده و آن گاه استصحاب بقای طهارت سابق جاری می‌نماید(حکم وضعی)، و یا مثل این که علم داریم نماز جمعه در زمان حضور معصوم علیه‌السّلام واجب بوده، سپس در زمان غیبت در وجوب آن شک می‌کنیم، آن گاه با استصحاب، به وجوب آن در زمان غیبت حکم می‌نماییم (حکم تکلیفی).
[۳] الوصول الی کفایة الاصول، شیرازی، محمد، ج۵، ص۱۶.
[۶] اصول الفقه، ابو زهره، محمد، ص۲۷۸.



۱. دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۱۴۲.    
۲. تحریرات فی الاصول، خمینی، مصطفی، ج۱، ص۱۴۳.    
۳. الوصول الی کفایة الاصول، شیرازی، محمد، ج۵، ص۱۶.
۴. اصول الاستنباط، حیدری، علی نقی، ص۲۶۸.    
۵. اصول الاستنباط، حیدری، علی نقی، ص۲۷۰.    
۶. اصول الفقه، ابو زهره، محمد، ص۲۷۸.
۷. فرائد الاصول، انصاری، مرتضی بن محمد امین، ج۳، ص۲۹۳.    
۸. المحکم فی اصول الفقه، حکیم، محمد سعید، ج۵، ص۲۵۲.    
۹. اصطلاحات الاصول، مشکینی، علی، ص۳۴.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۶۹، برگرفته از مقاله «استصحاب حکمی».    


رده‌های این صفحه : استصحاب




جعبه ابزار