استان خوزستان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
استان خوزستان دارای مساحتی حدود ۶۴۲۳۶ کیلومتر مربع است و مرکز آن شهر
اهواز است. از نظر عوارض طبیعی شمال و شرق خوزستان را سلسله جبال
زاگرس فراگرفته است که ارتفاعات آن در جهت جنوب غربی کاهش می‌یابد، به‌طوری که در نواحی جنوب‌تر به صورت تپه ماهورهایی نمایان می‌شود. استان خوزستان را از نظر پستی و بلندی می‌توان به دو منطقه کوهستانی و جلگه‌ای تقسیم کرد. منطقه کوهستانی در شمال و شرق استان قرار گرفته و منطقه جلگه‌ای آن از جنوب
دزفول،
مسجد سلیمان،
رامهرمز و
بهبهان آغاز شده و تا کرانه‌های
خلیج فارس و اروند رود ادامه می‌باد.
رودهای این استان شامل
کارون،
کرخه،
دز،
اندیمشک،
هندیجان، جراحی، مارون و
اروند جزو پرآب ترین رودهای ایران هستند.
استان خوزستان دارای آب و هوای مختلف است: آب و هوایی نیمه‌بیابانی که شهرهای
آبادان،
خرمشهر،
ماهشهر،
هندیجان،
دشت‌آزادگان و نواحی
دزفول،
بهبهان،
رامهرمز،
شوشتر و نواحی شمال
اهواز را در بر می‌گیرد.آب وهوای استپ گرم که نواحی شمال
دزفول،
بهبهان،
رامهرمز،
شوشتر و شمال
اهواز را دربرمی‌گیرد. استان خوزستان تحت تأثیر سه‌نوع باد قرار دارد: اولین باد، جریان سرد نواحی کوهستانی و دومین باد (شرجی)، جریان گرم و رطوبی از
خلیج فارس است که به سوی جلگه می‌وزد. سومین‌باد یا باد سوم از
عربستان می‌وزد و همیشه مقداری شن و خاک و رطوبت همراه دارد.
این استان با جمعیّت ۳،۷۴۶،۷۷۲ نفر در جنوب غربی
ایران در جوار
خلیج فارس و
اروندرود قرار دارد و مرکز استخراج
نفت ایران است. در سال ۱۳۰۸ خورشیدی نخستین
چاه نفت ایران توسط گروهی بریتانیایی به سرپرستی ویلیام ناکس دارسی در شهر
مسجد سلیمان در خوزستان حفر و
نفت از آن استخراج شد. این
چاه که به «
چاه شماره یک» مشهور است، نخستین
چاه نفت در جهان است که از آن در مقیاس صنعتی
نفت استخراج شده، و اولین گام در تاسیس صنعت
نفت ایران و شرکت
نفت انگلوپرشین بوده‌است.
موسسه مطالعات ایران و اوراسیا
