ارزشگذاری نوح (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نوح علیه‌السلام اوّلين
پیامبر فرستاده شده به سوى تمام مردم
زمین و اوّلين پيامبرى است كه
عذاب -
استیصال- در زمان وى نازل گرديد.
وى در ۳۵۰ سالگى يا ۴۸۰ سالگى به
نبوّت مبعوث شد و ۹۵۰ سال در
قوم خود زيست.
قرآن کریم با اوصاف و القاب نيك از اين پيامبر بزرگ نام برده و
هفتاد و یکمین سوره قرآن نيز به نام
نوح است. در این مقاله آیات مرتبط با ارزشگذاری
حضرت نوح علیه‌السلام معرفی می‌شوند.
ارزشگذارى
نوح علیه‌السلام به
تهیدستان و تحقيرشدگان
جامعه خويش:
۱. وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا
نُوحاً إِلى
قَوْمِهِ .... وَ لا
أَقُولُ إِنِّي مَلَكٌ وَ لا
أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزْدَرِي أَعْيُنُكُمْ لَنْ يُؤْتِيَهُمُ اللَّهُ خَيْراً اللَّهُ أَعْلَمُ بِما فِي أَنْفُسِهِمْ إِنِّي إِذاً لَمِنَ الظَّالِمِينَ.
ما
نوح را به سوى قومش فرستاديم (نخستين بار به آنها گفت:) من براى شما بيم دهنده‌اى آشكارم.
من هرگز به شما نمى‌گويم
خزائن الهی نزد من است و نمى‌گويم
غیب مى‌دانم و نمى‌گويم من
فرشته هستم و (نيز) نمى‌گويم آنها كه در نظر شما خوار مى‌آيند خداوند خيرى به آنها نخواهد داد، خدا از دل آنها آگاهتر است (من اگر با اينحال آنها را برانم) در اين صورت از
ستمکاران خواهم بود.
۲. إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ
نُوحٌ أَ لا تَتَّقُونَ قالُوا أَ نُؤْمِنُ لَكَ وَ اتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ قالَ وَ ما عِلْمِي بِما كانُوا يَعْمَلُونَ إِنْ حِسابُهُمْ إِلَّا عَلى رَبِّي لَوْ تَشْعُرُونَ وَ ما أَنَا بِطارِدِ الْمُؤْمِنِينَ.
هنگامى كه برادرشان
نوح به آنها گفت، آيا
تقوی پيشه نمى‌كنيد؟... گفتند آيا ما به تو
ایمان بياوريم در حالى كه افراد پست و بى ارزش از تو پيروى كرده‌اند؟! (
نوح) گفت، من چه مى‌دانم آنها چه كارى داشته‌اند. حساب آنها تنها بر پروردگار من است، اگر شما مى‌فهميديد؟ و من هرگز مؤمنان را طرد نخواهم كرد.
اشراف
قوم نوح، افرادى
جاهل، در بينش آن حضرت:
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا
نُوحاً إِلى
قَوْمِهِ ... فَقالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ
قَوْمِهِ .... وَ يا
قَوْمِ ... وَ لكِنِّي أَراكُمْ
قَوْماً تَجْهَلُونَ.
ما
نوح را به سوى قومش فرستاديم (نخستين بار به آنها گفت:) من براى شما بيم دهنده‌اى آشكارم....
اشراف کافر قومش (در پاسخ) گفتند ما تو را جز بشرى همچون خودمان نمى‌بينيم، و كسانى را كه از تو پيروى كرده‌اند جز گروهى اراذل
ساده لوح نمى‌يابيم، و فضيلتى براى شما نسبت به خود مشاهده نمى‌كنيم بلكه شما را
دروغگو تصور مى‌كنيم.
اى
قوم! من در برابر اين دعوت اجر و پاداشى از شما نمى‌طلبم، اجر من تنها بر" الله" است، و من آنها را كه
ایمان آورده‌اند (بخاطر شما) از خود طرد نمى‌كنم چرا كه آنها پروردگارشان را
ملاقات خواهند كرد (و در دادگاه
قیامت خصم من خواهند بود) ولى شما را
قوم جاهلى مى‌بينم.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۴۹۴، برگرفته از مقاله «ارزشگذاری نوح علیه‌السلام».
