ادعای اصلاح (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُنافِق یا دورو یا دوچهره کسی است که در آشکار دعوی مسلمانی و
ایمان کند و در نهان
کفر ورزد.
ادعای دروغین
منافقان در اصلاح طلبی خود، ناشی از بیمار دلی آنان بود همانطور که در
قرآن به آن اشاره شده است آنجاکه می‌فرماید:
ومن الناس من یقول ءامنا بالله وبالیوم الاخر.(و برخى از مردم مى‌گويند ما به خدا و روز بازپسين ايمان آورده‌ايم ولى گروندگان
[۱] نيستند).
فی قلوبهم مرض.(در دلهايشان مرضى است و
خدا بر مرضشان افزود و به سزاى آنچه به
دروغ مى گفتند عذابى دردناك در پيش خواهند داشت).
واذا قیل لهم لاتفسدوا فی الارض قالوا انما نحن مصلحون(و چون به آنان گفته شود در
زمین فساد مكنيد مى‌گويند ما خود اصلاح گريم).
این نخستین بار نیست که در
قرآن مجید به تعبیر ((مرض )) در مورد
نفاق برخورد مى کنیم، قبل از آن در اوائل
سوره بقره، ضمن بیان صفات منافقان، چنین آمده بود: فى قلوبهم مرض فزاد هم الله مرضا: ((در دلهاى آنها یکنوع بیمارى است، و
خداوند هم بر بیمارى آنها مى افزاید))!
همانگونه که در جلد اول ذیل
آیه مزبور گفتیم، نفاق در حقیقت بیمارى و انحراف است،
انسان سالم، یک چهره بیشتر ندارد،
روح و جسم او هماهنگ است، اگر مؤ من است تمام وجودش فریاد
ایمان مى‌کشد، و اگر منحرف است ظاهر و باطنش بیانگر انحراف است، اما اینکه ظاهرش دم از ایمان بزند و باطنش
بوى کفر دهد، این یکنوع بیمارى است.
و از آنجا که این گونه افراد بر اثر
لجاجت و پافشارى در برنامه هایشان مستحق لطف و هدایت خدائى نیستند، خداوند آنان را به حال خود مى گذارد تا این بیماریشان افزون گردد.
و براستى خطرناکترین افراد در یک
جامعه همین منافقانند، چرا که تکلیف انسان در برابر آنها روشن نیست، نه واقعا دوستند و نه ظاهرا دشمن!، از امکانات مؤمنین استفاده مى‌کنند و از
مجازات کفار ظاهرا مصونند، ولى اعمالشان از اعمال
کفار بدتر.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «ادعای اصلاح».
