احمدبیگ بن فرامرزبیک اختر گرجی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمدبیگ بن فرامرزبیک اختر گرجی اصفهانی (د
۱۲۳۲ق/۱۸۱۷م)، شاعر، تذكره‌نويس، خطاط و ستايشگر
لطفعلی‌خان زند و
فتحعلی شاه قاجار بوده است.
احمد بیگ گرجی متخلّص به «اختر» شاعر ادیب، فرزند فرامرز بیک در
اصفهان متولّد شد. چندی نزد شاه‌زادگان
زندیّه، ازجمله
لطفعلی‌خان زند به سر برد. پس از به حکومت رسیدن
آقامحمّدخان به
خراسان رفت. در زمان پادشاهی
فتحعلی‌شاه به سلیمان خان قاجار متخلّص به «عزّت» پیوست، و از مجازات، رهایی یافت. مدّتی بعد، او را به سوء اخلاق متّهم کردند، و زبانش را بریدند. او هم به اصفهان بازگشت، و به تدوین تذکره‌ای موسوم به انجمن آرا پرداخت؛ امّا موفّق به اتمام آن نشد، و
وفات یافت. پس از فوت او در سال
۱۲۳۲ق، برادرش محمّدباقر متخلّص به «نشاطی» دست به تکمیل این تذکره زد؛ امّا موفّق به این کار نشد، و در این اثنا وفات کرد. بالاخره فاضل‌خان گروسی تذکره احمدبیگ را تکمیل کرد، آن را انجمن خاقان نامید، و از دو
برادر به بدی یاد کرد، و حقّ آنان را ضایع نمود. تذکره اختر توسّط مرحوم عبدالرّسول خیّام پور تصحیح شده، و به طبع رسیده است. اختر،
خطّ شکسته را خوش می‌نوشت.
از او است:
"من در سماع از این که حدیث تو می‌رود ••• ناصح در این که گوشم به پند اوست".
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۴۴۵.
