احمد بن عبید صفار
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن عبید صفار (م. پس از
۳۴۱ق) از محدثان برجسته
قرن چهارم هجری قمری بود. او دانش حدیث را از استادان نامداری آموخت و سپس در
بغداد و
اهواز به تدریس و نشر آن پرداخت. رجال‌شناسان او را فردی
موثق و قابل اعتماد دانسته‌اند. صفار پس از سال ۳۴۱ هجری قمری درگذشت، اما تاریخ دقیق وفات او مورد اختلاف است.
ابوالحسن احمد بن عبید بن اسماعیل صفار بصری دانش خویش را از استادان نامداری چون
ابواسماعیل ترمذی،
محمد بن غالب تمتام و بسیاری دیگر آموخت.
او که از محدثان به نام آن دوره بود، زمانی بر کرسی تدریس نشست و در بغداد و اهواز به نشر و تدریس حدیث پرداخت.
رجال شناسان صفار را بسیار موثق و مورد اعتماد دانسته‌اند.
شاگردانی چون
دارقطنی و
علی بن قاسم بن نجّار از صفار بهره برده و حدیث نقل کرده‌اند.
تالیف صفار، المسند
و السنن
نقل شده است که شاید دومی، تعبیر دیگری از اولی بوده و هر دو نام، متعلق به یک اثر باشند.
صفار اندکی پس از سال ۳۴۱ هجری درگذشت
و در تاریخ وفات او اختلاف است.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد صفار»، ج۲، ص۱۰۲.
