ابوبکر احمد بن عبد اللّه بن احمد بن جلین دوری وراق جُلینی، اهل بغداد بود و در سال ۲۹۹ قمری به دنیا آمد. پس از دوران کودکی به دنبال کسب علم و حدیث رفت و در چهارده سالگی، یعنی سال ۳۱۳ قمری آموختن حدیث را آغاز کرد. نجاشی او را از محدثان موثق شیعه و روایات او را مورد اعتماد و استناد می‌داند و می‌نویسد: تنها یک اثر از او می‌شناسم که در آن به بحث از کسانی پرداخته که حدیث ردّ شمس را نقل کرده‌اند و از حقانیت امامت و شیعه سخن می‌گوید؛ درحالی که او با اهل سنّت حشر و نشر داشت و هر کدام از دیگری روایت کرده‌اند. همچنین او می‌نویسد: ابواحمد عبدالسلام بن حسین بصری کتابی از دوری به من داد که با خط خودش نوشته بود و اجازه نقل تمام روایات آن را به بصری داده بود.
