ابوالحسن احمد بن یزید حلوانی صفار
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالحسن احمد بن یزید بن ازداد حلوانی صفار (م حدود ۲۶۰ هـ)، از قاریان مشهور روزگار خود بود و در
علم حدیث هم دستی داشت اما بیشترین شهرت وی در
علم قرائت است.
ابوالحسن احمد بن یزید بن ازداد حلوانی صفار، از قاریان مشهور روزگار خود بود.
حلوانی جهت کسب علم به شهرهایی چون
شام،
مکه،
مدینه و
کوفه مسافرت، و نزد شیوخ برجسته آنجا تلمذ نمود.
بیشتر شهرت حلوانی در علم قرائت است، لذا
ابن‌جزری به نقل از دانی وی را در این زمینه فردی صدوق، ضابط و متقی دانسته است.
در مقابل،
ابوزرعه می‌گوید: در حدیث مورد رضایت نیست.
حلوانی قرائت را از بزرگان این فن همچون قالون یعنی
عیسی بن میناء،
هشام بن عمار و
خلف بن هشام فراگرفت. او از شاگردان برجسته قالون بود و به قرائت و روایات وی در زمینه قرائت آشنایی کامل داشت و دو مرتبه با وی ملاقات خصوصی داشته است. در علم حدیث نیز اساتید بسیاری را دیده از جمله نزد افرادی چون
ابونعیم،
ابوحذیفه نهدی و
ابوصالح کاتب اللیث به
استماع حدیث پرداخته است.
حلوانی شاگردانی را تربیت کرده که از آن میان می‌توان به افرادی چون
فضل بن شاذان، جعفر بن محمد بن هیثم و
حسین بن
علی بن حماد اشاره کرد.
تاریخ دقیق درگذشت حلوانی معلوم نیست، اما آن را حدود ۲۵۰
یا ۲۶۰ هـ نوشته‌اند.
کتاب
قراءة ابی عمرو (ابن علاء) اثر حلوانی است.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۲۹، برگرفته از مقاله «احمد حلوانی».
