احمدبن هوذه از محدثان شیعه در سده سوم و چهارم هجری و از مردمان نهروان، منطقه‌ای بین واسط و بغداد بوده است؛ اما از دوران تحصیل او جز یک مورد، گزارشی در دست نیست.
درواقع نهاوندی تنها استاد شناخته شده اوست و همه روایات احمد از طریق وی است. اگر احمدبن هوذه که استاد ابوطالب انباری (م. ۳۵۶ق) بوده و ابوبکر حافظ معرفی شده را نیز همین فرد بدانیم که در کنیه اش تصحیف روی داده است، آن گاه علیبنمحمدحضینی، استاد دیگر باهلی خواهد بود.
