احمد بن منصور یشکری

احمد بن منصور یشکری (م. حدود ۳۷۰ق) از مؤلفان و محدثان قرن چهارم هجری قمری در بغداد و مربی و آموزگار امیر ابومحمد حسن بن عیسی بن مقتدر بود.

ابوالعباس احمد بن منصور بن اغرّ یشکری دینوری، او اهل دینور ـ نزدیک کرمانشاه ـ بود و در بغداد سکونت داشت.

در آنجا به نقل روایت از استادان خود همچون ابوبکر بن ابی داوود سجستانی، سلیمان بن عیسی جوهری، ابوبکر بن درید و ابراهیم بن محمد نفطویه پرداخت و بیشتر روایات او اخبار و حکایات بودند. او مربی و آموزگار امیر ابومحمد حسن بن عیسی بن مقتدر بود و امیر از او روایاتی نیز نقل کرده است.

وی در حدود ۳۷۰ هجری از دنیا رفت.

اجزای حدیثی و الیشکریات از آثار اوست.
(دیگر منابع: ).

۱.	↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۶، ص۳۶۷.
۲.	↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۶، ص۳۶۷.
۳.	↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۱۸۳.
۴.	↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۱۸۳.
۵.	↑ سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۱۲، ص۳۸۷.
۶.	↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۵، ص۳۱۴.
۷.	↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۶، ص۴۳۴.
۸.	↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۱۳۴.
۹.	↑ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۲، ص۵۸.
۱۰.	↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۳، ص۷۱.
۱۱.	↑ اعلمی، محمدحسین، دایره المعارف الشیعیه العامه، ج۲، ص۶۷۷.

• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد یشکری»، ج۲، ص۱۳۶.