احمد بن محمد طحاوی (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن محمد طحاوی (متوفای ۳۲۱ق)،
فقیه و رئیس
مذهب حنفی در
قرن چهارم هجری قمری در
مصر بود.
ابوجعفر، احمد بن محمد بن سلمه (یا سلامه) بن مسلمة بن عبدالملک ازدی طحاوی، فقیهی است که ریاست مذهب حنفیّه در مصر بدو رسید. در
قریه «
طحا» (از منطقه صعید مصر) به دنیا آمد و به آن‌جا منسوب شد. به شاگردی دایی‌اش
اسماعیل بن یحیی مزنی (متوفای ۲۶۴ق که در آن زمان، امام
شافعیّان بود) درآمد. خواهرزاده‌اش تعلیمات آن مذهب را از او فرا گرفت. سپس به مذهب حنفیّان گروید و خود در مسائل آن مذهب صاحب‌نظر شد.
شرح معانی الآثار، احکام القرآن، المختصر فی الفقه، الاختلاف بین الفقهاء، مناقب ابی حنیفه و... از تالیفات او است. وی در ۸۲ سالگی درگذشت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۰۹.
