احمد بن محمد بن عیسی اشعری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابو جعفر،
احمد بن محمد بن عیسی بن عبد الله اشعری قمی از
راویان بزرگ
شیعه در قرن سوم هجری و از یاران
ائمه (علیهم السلام) می باشد.
خاندان اشعری از بزرگ‌ترین و سرشناس‌ترین خاندان‌های شهر قم می‌باشد. اجداد آنها از
یمن به
مکه مهاجرت کردند و از آنجا به حمایت از
رسول خدا به
مدینه رفته و از آنجا به
کوفه رفتند. جد آنها «ابو عامر» در غزوات متعددی شرکت کرد و در
جنگ حنین به
شهادت رسید. پدر بزرگ
احمد،
عیسی بن عبدالله، از
اصحاب امام جعفر صادق علیه‌السّلام بود و آن حضرت به او فرمودند: «تو از ما
اهل‌بیت هستی.» پدر
احمد،
محمد بن عیسی، چهره‌ای برجسته و از هیبت و مقام و منزلتی خاص در میان مردم برخودار بود و از اصحاب امام رضا و امام جواد علیهما السلام به شمار می‌آمد. عموی
احمد، عمران نام داشت. امام جعفر صادق علیه‌السّلام درباره او می‌فرمود: «این شخص از خاندان بزرگی است و هیچ ستمگری قصد آنان را نمی‌کند مگر آنکه خداوند او را در هم می‌شکند.»
احمد پسر عمویی داشت به نام مرزبان. امام رضا علیه‌السّلام روزی به او گفت: «نام تو جزء
شیعیان من است.»
او در شهر
قم به
دنیا آمد، شهر علم و
فقاهت وشهر
راویان بزرگ
شیعه وپناهگاه
فقها ودانشمندان بزرگ و علاقه مندان به
محمد و آل
محمد صلوات اللّه علیهم بوده است. او در خانواده ای اهل
علم ودانش وارادتمند به
اهل بیت رسول خدا صلی الله علیهم اجمعین تربیت شد و از نوجوانی زیر نظر پدر خود
محمد بن عیسی اشعری به فراگیری علوم ومعارف اسلامی پرداخت.
احمد بن محمد بن عیسی از برجسته ترین شخصیت های علمی دوران خود بود. او رئیس وبزرگ شهر
قم بود واز احترام خاصی در نزد مردم
قم برخوردار بود. ابو جعفر نزد
علما و
فقها ی
شیعه نیز از مقام ومنزلت خاصی برخوردار بود واز
راویان بزرگ
شیعه به شمار می آید. او خدمت
امام رضا و
امام جواد و
امام هادی (علیهم السلام) نیز رسیده بود و
روایات فراوانی از
ائمه اطهار (علیهم السلام) نقل كرده است.
نام او در
سند ۲۲۹۰
روایت آمده است.
شیخ طوسی و نجاشی و ابن داود و
علامه حلی درباره او می گویند: او بزرگ اهل
قم وچهره سرشناس و
فقیه ودانشمند آنان ورئیس شهر قم بود وبه نمایندگی از مردم شهر در برابر سلطان و یا حكومتهای دوران قرار می گرفت.
ابو جعفر اشعری علاوه بر
امام جواد و
امام هادی (علیهماالسلام) از بسیاری از
راویان بزرگ
شیعه نیز
روایت نقل می كند مانند:
۱ـ پدرش
محمد بن عیسی اشعری.
۲ـ حسین
بن سعید.
۳ـ نضر
بن سوید.
۴ـ علی
بن نعمان.
۵ـ صفوان
بن یحیی.
۶ـ
محمد بن ابی عمیر.
۷ـ
محمد بن اسماعیل.
۸ـ عثمان
بن عیسی.
۹ـ
حماد بن عثمان.
۱۰ـ قاسم
بن محمد.
چهره های بزرگی از
راویان شیعه از او
روایت نقل می كنند، از جمله:
۱ـ
محمد بن حسن صفار.
۲ـ
سعد بن عبد الله.
۳ـ علی ابن ابراهیم.
۴ـ داود
بن كوره.
۵ـ
احمد بن ادریس.
۶ـ
محمد بن حسن
بن ولید.
۷ـ
محمد بن علی
بن محبوب.
۸ـ سهل
بن زیاد.
احمد بن محمد قمی دارای تألیفات ارزشمندی است، از جمله تالیفات او كه بیشتر در زمینه
روایات اهل بیت (علیهم السلام) هستند می توان به كتب ذیل اشاره نمود:
۱ـ
النوادر.
۲ـ التوحید.
۳ـ فضل النبی (صلی اللّه علیه و آله).
۴ـ المتعه.
۵ـ الناسخ و المنسوخ.
۶ـ طب الكبیر.
۷ـ طب الصغیر.
۸ـ المكاسب.
۹ـ الأظله.
وی كه بزرگ شهر
قم بود ابو عبد الله،
احمد بن محمد بن خالد برقی را، كه یكی از روات بزرگ
شیعه است به دلیل نقل
روایت از برخی افراد ضعیف و یا نقل
روایات مرسله، از شهر
قم اخراج كرد. ولی پس از چندی از این عمل خود پشیمان شده و از او معذرت خواهی كرده و او را به شهر باز گرداند.
اشعری برای جبران اشتباه خود بعد از وفات برقی، در
تشییع جنازه اوبا سر و پای برهنه شركت كرد.
از تاریخ وفات وی دقیقا اطلاعی در دست نیست لیكن ایشان در سال ۲۷۴ ه. ق در قید حیات بوده است.
سایت اندیشه قم
