• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

احمد بن داوود قمی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





احمد بن داوود قمی (م. قرن ۴ق) از علمای شیعه و محدثان موثق و کثیر الحدیث در قرن چهارم هجری قمری بود. ایشان از اصحاب علی بن الحسین بن بایویه محسوب می‌شود که با او مراوداتی هم داشت.



ابوحسین احمد بن داوود بن علی قمی از اصحاب و یاران علی بن الحسین بن بابویه (م. ۳۲۹ق) پدر شیخ صدوق بوده و با او هم نشینی و مراوداتی داشته است.


نجاشی او را از علمای شیعه و از محدثان موثق و کثیر‌الحدیث دانسته و بر توثیق او تاکید کرده است. ابوالحسین از امامان (علیهم‌السّلام) روایتی ندارد.
النوادر اثر ابو حسین است که کتابی بسیار سودمند و پرفایده است و حسین بن عبیداللّه از محمد بن احمد بن داوود و او از پدرش این اثر را روایت کرده است.
فرزندش محمد (م. ۳۶۸ق) از شاگردان او بوده که در عصر خویش از فقیهان بزرگ بوده است؛
[۵] ناصر الشریعه، محمدحسین، تاریخ قم، ص۲۲۶.
ازاین رو می‌توان گفت احمد از فقیهان و محدثان سده چهارم هجری در قم بوده است.

۱. نجاشی، احمد بن علی، رجال، ج۱، ص۹۵.    
۲. نجاشی، احمد بن علی، رجال، ج۱، ص۹۵.    
۳. حلی، حسن بن علی، رجال، ص۳۷.    
۴. شیخ طوسی، الفهرست، ص۷۵.    
۵. ناصر الشریعه، محمدحسین، تاریخ قم، ص۲۲۶.
۶. علامه حلی، خلاصه الاقوال، ص۶۵.    
۷. ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلما، ص۵۳.    
۸. شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج۳، ص۳۲۵.    
۹. قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۱، ص۱۱۵.    
۱۰. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۷، ص۴۱۴.    
۱۱. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ص۵۰.    
۱۲. حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۱، ص۱۲۴.    
۱۳. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۱۱۸.    
۱۴. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۱، ص۴۶۶.    
۱۵. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۲، ص۵۸۷.    
۱۶. نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۳۱۱.    
۱۷. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۴، ص۳۲۰.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد قمی»، ج۲، ص۱۱۳.






جعبه ابزار