احمد بن داوود قمی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن داوود قمی (م.
قرن ۴ق) از علمای
شیعه و محدثان
موثق و کثیر الحدیث در قرن چهارم هجری قمری بود. ایشان از اصحاب
علی بن الحسین بن بایویه محسوب میشود که با او مراوداتی هم داشت.
ابوحسین
احمد بن داوود بن علی
قمی از اصحاب و یاران علی
بن الحسین
بن بابویه (م. ۳۲۹ق) پدر
شیخ صدوق بوده و با او هم نشینی و مراوداتی داشته است.
نجاشی او را از علمای شیعه و از محدثان موثق و کثیرالحدیث دانسته و بر
توثیق او تاکید کرده است.
ابوالحسین از
امامان (علیهمالسّلام) روایتی ندارد.
النوادر اثر ابو حسین است که کتابی بسیار سودمند و پرفایده است و حسین
بن عبیداللّه از
محمد بن احمد بن داوود و او از پدرش این اثر را روایت کرده است.
فرزندش
محمد (م.
۳۶۸ق) از شاگردان او بوده که در عصر خویش از فقیهان بزرگ بوده است؛
ازاین رو میتوان گفت
احمد از فقیهان و محدثان سده چهارم هجری در قم بوده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «
احمد قمی»، ج۲، ص۱۱۳.