احمد بن خالد قرطبی (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن خالد قرطبی (
۲۴۶-
۳۲۲ق) معروف به
ابن جبّاب مؤلف،
فقیه و
محدث قرن سوم و چهارم هجری قمری در
قرطبه بود. وی برای کسب
علم و دانش بعد از آموختن در
اندلس به سرزمین‌های
مکه و
صنعا سفر کرد و از علمای از دیار بهره برد.
ابوعمر احمد بن خالد بن یزید حیّانی قرطبی اندلسی معروف به ابن
جبّاب اهل قُرطبه و به روایتی اهل جیّان (از شهرهای اندلس) ولی ساکن قرطبه بود. در سال ۲۴۶ هجری به جهان چشم گشود.
ابوعمر از استادانی چون
محمد بن وضّاح، قاسم بن محمد و ابراهیم بن قاسم، در‌اندلس حدیث شنید و سپس رهسپار سرزمین‌هایی چون مکه و صنعا شد و از استادانی مانند
علی بن عبدالعزیز،
محمد بن علی صائغ،
اسحاق بن ابراهیم دَبَری،
محمد کَشْوَری و دیگران
حدیث آموخت
آن‌گاه به اندلس بازگشت و امام بلامنازع دوران خود، در
عبادت و
فقه و حدیث شد.
ابوعمر در قُرطبه به روایت حدیث پرداخت و محمد پسرش،
عبداللّه بن محمد باجی،
محمد بن محمد بن ابی دُلیم و دیگران به شاگردی او پرداختند و از وی نقل حدیث کردند.
سرانجام احمد در سال ۳۲۲ هجری، از دنیا رفت
ابن
جبّاب کتاب‌های:
• قصص الانبیاء؛
• فضائل الوضوء والصلاة و حمد الله و خوفه؛
• الایمان؛
• کتاب مسند مالک بن انس
را برجای گذاشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد قرطبی»، ج۲، ص۱۱۰.
