احمد بن جعفر ختّلی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن جعفر ختّلی (
۲۷۸-
۳۶۵ق) از علمای برجسته
علوم اسلامی در
قرن چهارم هجری قمری بود که در زمینه
حدیث،
تفسیر و
قرائت تخصص داشت و به
دیانت و
ثقه بودن معروف بود و سرانجام در سال ۳۶۵ هجری قمری درگذشت.
ابوبکر احمد
بن جعفر
بن محمد
بن مسلم
بن راشد خُتَّلی بغدادی، اصل وی از
بغداد بود
و روز
چهارشنبه، اول ماه
جمادی الاول سال ۲۷۸ هجری به دنیا آمد.
پس از دوران کودکی به تحصیل علوم اسلامی پرداخت.
ختلی حدیث را نزد
احمد بن علی ابّار،
ابومسلم کجّی و
ابوخلیفه قاضی استماع کرد
و قرائت را از بزرگانی همچون
احمد بن فرح ضریر،
عبدالله بن صقر و
احمد بن محمد بن رستم فرا گرفت
و خود نیز به زودی در این دو رشته به درجات بالای علمی دست یافت و به مقام استادی رسید.
ختلی با برپایی کرسی تدریس، به تعلیم و تربیت شاگردان بسیاری پرداخت که از مشهورترین آنان بزرگانی همچون
ابوالحسن دارقطنی که از وی کتابت حدیث کرده و
ابن رزقویه،
برقانی و
ابونعیم اصفهانی هستند که حدیث را از او فرا گرفته و روایت کردهاند.
وی در تفسیر نیز دستی داشت و پارهای از آثار او در این زمینه، بیانگر این مطلب است.
رجال نویسان
اهل سنّت او را فردی ثقه، دارای قوه ثبت، دیندار و صالح دانستهاند.
ختلی آثاری در زمینه حدیث، تفسیر و قرائت داشته و کتاب الحدیث وی که مربوط به قرن هفتم هجری است در ظاهریّه
مصر نگهداری میشود.
ابن کثیر نیز مسند کبیر را از آثار او دانسته
که بعید نیست همان کتاب الحدیث باشد.
ختلی در
ربیع الاول سال
۳۴۴ و به قولی در ۳۶۵ هجری درگذشت و در کنار مقبره
ابن منادی در گورستان خیزران به خاک سپرده شد.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد ختلی»، ج۲، ص۹۰.