اِحتِراس (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اِحْتِراس (به کسر همزه و تاء و سکون حاء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای تحفّظ و خود نگهداری است.
اَحْراس (به فتح همزه و سکون حاء) به معنی نگهبانان است.
اِحْتِراس به معنای تحفّظ و خود نگهداری آمده است.
اَحْراس به معنی نگهبانان است.
برخی از مواردی که در «
نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) به
مالک اشتر مى‌نويسد:
«وَ احْتَرِسْ مِنْ كُلِّ ذلِکَ بِكَفِّ الْبادِرَةِ وَ تأْخيرِ السَّطْوَةِ حَتَّى يَسْكُنَ غَضَبُکَ.» «از
حمیّت و
غضب و بد دهنى و... خودت را حفظ كن با تملک از غضب و سطوت، تا غضبت فرو نشيند.»
امام (علیه‌السلام) در
نامه ۵۳ می‌فرماید:
«وَ تُقعِدُ عَنْهُمْ جُنْدَکَ وَ أَعْوانَکَ مِنْ أَحْراسِکَ وَ شُرَطِکَ حَتَّى يُكَلِّمَکَ مُتَكَلِّمُهُمْ غَيْرَ مُتَعْتِع.» ( و لشكريان و محافظان و پاسبانان را از اين مجلس دور ساز! تا هركس با صراحت و بدون ترس و لكنت، سخنان خود را با تو بگويد.)
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «احتراس»، ص۲۶۴.
