احتراس (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اِحتراس (به کسر الف) یکی از مفردات
نهج البلاغه به معنای تحفّظ و خود نگهداری است که
حضرت علی (علیه‌السلام) در
نامه‌ای خطاب به
مالک اشتر نسبت به اخلاق اداری کارگزاران از این واژه استفاده نموده است.
اِحتراس (به کسر الف) به معنای تحفّظ و خود نگهداری آمده است.
• امام (صلوات‌الله‌علیه) در نامه‌ای خطاب به مالک اشتر نسبت به اخلاق اداری کارگزاران فرموده است: «
«وَاحْتَرِسْ مِنْ کُلِّ ذَلِکَ بِکَفِّ الْبَادِرَةِ وَتَاْخِیرِ السَّطْوَةِ، حَتَّی یَسْکُنَ غَضَبُکَ فَتَمْلِکَ الاِخْتِیَارَ»؛
و برای پرهیز از این امور از انجام کارهای شتاب زده و سخنان ناسنجیده و اقدام به
مجازات، برحذر باش تا
خشم تو فرو نشیند و مالک خویشتن گردی.
»
• واژه «احراس» به معنای
نگهبانان آمده است. چنان‌که امام (علیه‌السلام) در
نامه ۵۳، نسبت به دیدار عمومی با مردم توسط
کارگزار حکومت خویش، می‌فرماید: «
«وَ اجْعَلْ لِذَوِی الْحَاجَاتِ مِنْکَ قِسْماً تُفَرِّغُ لَهُمْ فِیهِ شَخْصَکَ وَ تَجْلِسُ لَهُمْ مَجْلِساً عَامّاً فَتَتَوَاضَعُ فِیهِ لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَکَ وَ تُقْعِدُ عَنْهُمْ جُنْدَکَ وَ أَعْوَانَکَ مِنْ أَحْرَاسِکَ وَ شُرَطِکَ حَتَّی یُکَلِّمَکَ مُتَکَلِّمُهُمْ غَیْرَ مُتَتَعْتِعٍ»؛
براى کسانى که به تو نياز دارند وقتى مقرر کن که شخصاً (و چهره به چهره) به نياز آنها رسيدگى کنى و مجلسى عمومى و همگانى براى آنها تشکيل ده (و در آنجا بنشين و مشکلات آنها را حل کن) در آن مجلس براى
خدایی که تو را آفريده است
تواضع کن و لشکريان و معاونانت اعم از پاسداران و نيروى انتظامى را از آنها دور ساز تا هر کس بخواهد بتواند با صراحت و بدون
ترس و
لکنت زبان، سخن خود را با تو بگوید.
»
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «احتراس»، ص۲۶۴.
