• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اجتناب از سوء ظن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



در این نوشتار داستانی موزنده درباره اجتناب از سوء ظن مطرح شده است.



شقیق بلخی - که از عرفای نامدار زمان امام هفتم علیه السلام است - می گوید: در سال ۱۴۹ ق. به قصد زیارت خانه خدا در « قادسیه »، به کاروان حجّاج پیوستم. در میان کاروان به جوانی خوش سیما و گندمگون برخورد کردم. او جامه ای پشمی به تن کرده و از کاروانیان به دور نشسته بود. پیش خود گفتم: این جوان شاید از صوفیه باشد و موجب زحمت همسفران خواهد شد! بنابراین به قصد پند و اندرز به نزدش رفتم. او مرا با نام، خطاب کرد و گفت: ای شقیق! خداوند می فرماید: «إِجْتَنِبُواْ کَثِیرًا مِّنَ الظَّنِ ّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِ ّ إِثْمٌ»؛ «از گمان های بسیاری اجتناب کنید که برخی از گمان ها گناه است.» من از او جدا شدم؛ اما در این اندیشه بودم که چگونه از نام و اندیشه قلبی من باخبر بود.

۱.۱ - نماز امام کاظم علیه السلام

پس از طیّ مسیر طولانی به «واقعه» - منزلی در بین مکه و کوفه - رسیدیم. او را دیدم که نماز می خواند در حالی که اعضای بدنش از خوف خدا می لرزند و اشک در چشمانش جاری است. منتظر ماندم تا از نماز فارغ شود و من از پندار نادرستم معذرت بخواهم. او نماز را تمام کرده و رو به من نمود و این آیه را قرائت کرد: «وَإِنِّی لَغَفَّارٌ لِّمَنْ تَابَ وَ ءَامَنَ وَ عَمِلَ صَلِحًا ثُمَّ اهْتَدَی »؛ «همانا من خطای کسی را که توبه کرده و ایمان بیاورد و عمل صالح انجام دهد و به راه راست بیاید، آمرزنده ام.»
بر تعجّبم افزوده شد. هنگامی که در مکّه چند نفر دور او را گرفته بودند، از یکی پرسیدم: این آقا کیست؟ آن شخص گفت: او موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب علیهم السلام است.


۱. حجرات/سوره۴۹، آیه۱۲.    
۲. طه/سوره۲۰، آیه۸۲.    
۳. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۴۸، ص۸۲.    



دانشنامه کلام و عقاید، برگرفته از مقاله «اجتناب از سوء ظن».    




جعبه ابزار