اجازات
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اجازات، از اصطلاحات بکار رفته در
علم حدیث بوده و به
کتاب‌هایی که در آن
اجازه‌های
نقل حدیث ذکر شده، اطلاق می‌گردد.
تألیف
کتاب به عنوان اجازات شیوه دانشمندان علوم
حدیث از گذشته تاکنون بوده و در آن احوال مشایخ را یکی پس از دیگری بیان می‌کردند. این امر نشان می‌دهد که
اجازه نقل حدیث جنبه تیمن و
تبرک نداشته بلکه در
نقل حدیث معتبر بوده است.
از جمله تالیفاتی که در مورد
اجازه داشته‌اند نگارش
کتبی به نام "
مشیخه" نیز بوده است.
باید توجه داشت که بین
کتب "اجازات" و "مشیخه" رابطه
عموم و خصوص من وجه است؛ ماده اجتماع آن دو
اجازه‌های طولانی است که در آن‌ها طرق و اسانید ذکر شده است. ماده افتراق مشیخه از
اجازه، مشیخه‌ای است که مشتمل بر اذن به کسی نباشد و ماده افتراق
اجازه از مشیخه،
اجازه‌ای است که در آن طرق ذکر نشده باشد.
اجازه دارای اقسامی است:
۱-
اجازه مختصر که
کتاب و رساله به حساب نمی‌آید و تنها اذن در
روایت است؛
۲-
اجازه متوسط که در آن به ذکر برخی از طرق و مشایخ اکتفاء می‌شود و به آن رساله نیز می‌گویند؛
۳-
اجازه مبسوط که
کتاب مستقل به شمار می‌آید.
از اجازات به
اجازه (
کتاب) هم تعبیر شده است.
در تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است:
•
حسین، نوری، مستدرک الوسائل. •مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه.
•
مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه.
پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «اجازات»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۴/۱۰.
