• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اتیان (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




إِتْيان (به کسر الف و سکون تاء) از مفردات نهج البلاغه، به معنای آمدن، انجام دادن و آوردن می‌باشد.



إِتْيان به معنای آمدن و آوردن، هم به صورت لازم و هم متعدی (هر دو) آمده است.


این کلمه بحدّ وفور به‌هر دو معنی در «نهج البلاغه» آمده و احتیاج به‌توضیح بیشتری ندارد.
«ایتاء» از باب افعال پیوسته متعدی به کار رفته است.


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اتیان»، ص۲۵.    






جعبه ابزار