ابویحمد بقیّه بن ولید حمیری حمصی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابویُحمِد (ابومحمد) بقیّه
بن ولید حمیری حمصی کلاعی میتمی (۱۱۰-۱۹۷ هـ)، از محدثان
قرن دوم هجری قمری بوده است.
ابویُحمِد (ابومحمد) بقیّه
بن ولید
بن صائد
بن کعب
بن جریر حمیری حمصی کلاعی میتمی، در سال ۱۱۰ هـ دیده به جهان گشود
و شاگرد اساتیدی چون
شعبه بن حجاح و
عبدالله بن مبارک بود
و از افرادی همانند اوزاعی،
ثور بن یزید،
عبدالله بن عمر و دیگران روایت کرده است.
راویانی همچون
ولید بن مسلم،
اسماعیل بن عیاش و
هشام بن عمار از وی روایت کردهاند.
رجالنویسان او را حافظ
و از محدثان راستگو و مورد اعتماد برشمردهاند.
مدتی نیز در
بغداد حدیث میکرد.
زمانی
ابوجعفر منصور (خلافت ۱۳۶-۱۵۸ هـ) او را مامور تقسیم اراضی
دمشق کرد.
از آثار بقیّه
بن ولید کتابی در حدیث میباشد.
بقیّه
بن ولید سرانجام در ۸۷ سالگی
به سال ۱۹۶ یا ۱۹۷ و یا ۱۹۸ هـ درگذشت.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۰۴، برگرفته از مقاله «ابومحمد بقیّه
بن ولید حمیری حمصی».