ابوکبیر هذلی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوکبیر عامر بن حلیس هذلی، از شاعران صحابی در اوایل
قرن اول هجری قمری بود.
ابوکبیر عامر بن حلیس یا عامر بن جمره هذلی، از
بنی هذیل و از
اصحاب پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بود.
وی یکی از شاعران برجسته آن قبیله شمرده می‌شد
و گفته‌اند که از آن قبیله ۱۳۰ شاعر برخاسته، اما هیچ‌یک در خلاقیت و نوآوری، چون او نبود.
وی
مسلمان شد و در ردیف اصحاب به حساب می‌آمد، اما اثری از مسلمانی در او دیده نمی‌شد،
گرچه سروده‌های او از ویژگی‌های جاهلی نیز برخوردار نیست. به‌هرحال وی در اشعارش به وصف ستیزها، غارتگری‌ها و ماجراجویی‌های خود می‌پردازد.
دیوان او چهار قصیده بلند و نوزده قطعه کوتاه دارد که با شرح
ابوسعید سکری و ترجمه فرانسوی به چاپ رسیده است.
تاریخ وفات وی در دست نیست، ولی در ابتدای قرن اول می‌زیسته است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۲۱، برگرفته از مقاله «ابوکبیر عامر بن حلیس هذلی».
