فضل بن دکین ملائی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابونعیم فضل بن دُکَین ملائی (
۱۳۰-
۲۱۹ق)، از محدثان
کوفه و فردی
فقیه، حافظ و نسب‌شناس بود. وی به شیعه‌گری متهم بود و گفته شده که
تشیع خویش را کتمان می‌کرد. گروهی به نام
دکینیه به او منسوب‌اند.
ابونعیم فضل بن دُکَین بن حماد بن زهیر کوفی ملائی، در سال ۱۳۰ق متولد شد
و از موالی
آل طلحه بن عبیدالله تیمی بود.
ابونعیم شریک
عبدالسلام بن حرب بوده و در مغازه‌ای به فروش نوعی لباس به نام «ملائه» اشتغال داشت، بدین‌سبب به او نسبت «ملائی» داده شد.
فضل محضر اساتیدی همچون
اعمش،
زکریا بن ابی زائده،
مُسَعِّر بن کَدّام و
جعفر بن برقان را درک نمود و از آنها بهره برد
و به گفته خودش، از بیش از صد استاد دانش آموخت و از آنها حدیث نوشت.
ابونعیم از محدثان
کوفه و فردی
فقیه، حافظ و نسب‌شناس بود.
احادیث بسیاری روایت نمود و در نقل آنها
موثق و امین بود.
سفری به
بغداد داشت و در آنجا به نقل حدیث پرداخت و افرادی همچون
احمد بن حنبل،
اسحاق بن راهویه،
ابوخیثمه زهیر بن حرب،
ابوسعید اشج و
ابوزرعه از او استماع کردند. فضل بن دکین به «رفض» (شیعه‌گری) متهم بود و گفته شده که تشیع خویش را کتمان می‌کرد.
برخی او را از شیعیان
زیدیه دانسته‌اند.
گروهی به نام «دکینیه» منسوب به اویند.
کتاب‌های تفسیر، المناسک، المسائل در فقه،
الصلوه و کتاب تاریخ از آثار اوست.
ابونعیم سرانجام در سال ۲۱۹ق در کوفه درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۱۳، برگرفته از مقاله «فضل ملائی».
