ابومسلم ابراهیم بن عبدالله کجی بصری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابومسلم ابراهیم بن عبدالله کجی بصری (۲۰۰-۲۹۲ هـ)،
عالم،
مفسر و از محدثان بزرگ
قرن سوم هجری قمری بوده است.
ابومسلم ابراهیم بن عبدالله بن مسلم بن ماعز بن مهاجر کجی بصری، پدرش به هنگام ساختن خانه خود کلمه کج (گچ) را بسیار به کار می‌برد، لذا او را کجی خوانده‌اند.
وی به سال ۱۹۰ و اندی
یا سال ۲۰۰ هـ
در
بصره متولد شد،
ولی از آنجا به
بغداد رفت و ساکن شد.
از بزرگانی چون
محمد بن عبدالله انصاری،
عبدالرحمان بن حماد شعبی،
ابوعاصم ولید،
ابوولید طیالسی و دیگران
حدیث شنید.
ابومسلم فردی عالم، جلیل‌القدر،
مفسر
و از بزرگان محدثان بوده و احادیث او از سندهای عالی برخوردار بود.
او در بغداد بسیار حدیث نمود و افرادی چون
ابوالقاسم بغوی،
ابوبکر شافعی،
احمد بن سلیمان نجاد،
ابوسهل بن زیاد و دیگران از او بهره برده‌اند.
کجی فردی بخشنده بود.
کتاب السنن، کتاب المسند
و
ناسخ القرآن و
منسوخه اثر وی می‌باشد.
او سرانجام در روز یکشنبه هفتم
محرم سال ۲۹۲ در بغداد درگذشت و جنازه‌اش به بصره منتقل شد و در آنجا دفن گردید.
سال‌های ۲۷۰
و ۲۹۰ هـ تاریخ‌های دیگری هستند که برای زمان فوتش ذکر کرده‌اند.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۹، برگرفته از مقاله «ابومسلم ابراهیم بن عبدالله کجی بصری».
