ابومحمد زیادةالله بن ابراهیم اغلبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابومحمد زیادةالله
بن ابراهیم
اغلبی، چهارمین فرمانروای
اغلبیان افریقیه بود که
مامون حکومت او را تنفیذ کرد. اگرچه در ابتدای دوران حکومت او فتنه و آشوب افریقیه را در برگرفت اما او توانست شورش‌ها را سرکوب نموده و حتی بخش‌هایی از قلمرو امپراتوری بیزانس را فتح نماید. او سرانجام به
سال ۲۲۳ ق در ۵۱ سالگی درگذشت.
ابومحمد، زیادةالله
بن اغلب بن سالم
بن عقال تمیمی، چهارمین حاکم از
اغلبیان مغرب نزدیک افریقیه بود. وی پس از درگذشت برادرش
عبدالله، در
سال ۲۰۱ ق به حکومت رسید و مامون حکومت او را تنفیذ کرد.
در دوران حکومت او فتنه و آشوب کشور را در برگرفت تا جایی که در
سال ۲۰۹ ق از افریقیه به جز «قابس»، «ساحل»، «طرابلس» و قبایل نفزاوه هیچ سرزمینی تحت امر او باقی نماند و حکومت او به شدت تضعیف شد. وی پس از آن که حکومت مرکزی تقویت شد و نیز قبیله «
نفزاوه» به کمک او آمد، توانست شورشیان را سرکوب کند.
زیادة الله در
سال ۲۱۲ ق با ناوگان عظیمی به فرماندهی
قاضی اسد بن فرات، تدارک دید و با روانه کردن آنها به سوی جزیره، «سیسیل»، «ساراکوسه» را پس از محاصره دریایی و زمینی به تصرف خود درآورد؛ ولی در هنگام محاصره «ساراکوسه» زخم‌هایی بر او وارد شد که به مرگ او انجامید.
گویند علت تهاجم وی به «سیسیل» تحریکات
افیموس، فرمانده بیزانسی بود. او به سبب اختلافی که با حاکم بیزانسیِ «سیسیل» داشت به همراه فرماندهان نظامی دیگر دست به شورش زد و چون برخی از یارانش او را تنها گذاشتند، به سوی قیروان گریخت و خود را به زیادة الله معرفی کرد تا راهنما و کمک او در امر فتح جزیره «سیسیل» باشد. زیادة الله در ۵۱ سالگی در قیروان درگذشت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۴۹۱.
