• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوعیینة بن مهلب

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ابوعُیَیْنة بن مهلب، از شخصیت‌های خاندان آل‌مهلب می‌باشد؛ این خاندان، خاندانی اصالتا ایرانی‌ منسوب به مهلّب بن ابی‌صُفره بوده، که در اوایل ظهور اسلام برآمد و لااقل تا سده ۷قمری/۱۳ میلادی امیران، وزیران، شاعران و دانشمندانی از آن برخاستند.


ابوعُیَیْنة بن مهلب (۱۰۲ق/۷۲۰م)، او نیز در سال ۹۲ق/۷۱۰م مانند تعدادی دیگر از پسران مهلب در دست حجاج بن یوسف اسیر بود، ولی به شفاعت سلیمان به عبدالملک و فرمان خلیفه، ولید بن عبدالملک، حجاج دست از او برداشت.
[۱] محمد بن جریر طبری، تاریخ طبری، ج۲، ص۱۲۱۵، به کوشش یان دخویه، لیدن، ۱۸۸۳-۱۸۸۵م، فهرست.
در سال ۹۸ق/۷۱۶م که یزید بن مهلب بر صول در جرجان پیروز شد، ابوعیینه را با سپاهی برای تسخیر قلمرو اسپهبد طبرستان به آن سامان فرستاد. ابوعیینه نخست پیروز شد و اسپهبد را به ارتفاعات راند، ولی سپس در تنگنا افتاد و گریخت. از آن پس تا سال ۱۰۲ق/۷۲۰م که واپسین جنگ میان آل مهلب و مروانیان در قندابیل درگرفت از او در منابع یاد نشده است. ابوعیینه از این جنگ جان سالم به در برد
[۲] محمد بن جریر طبری، تاریخ طبری، ج۲، ص۱۴۱۳، به کوشش یان دخویه، لیدن، ۱۸۸۳-۱۸۸۵م، فهرست.
و به رُتبیل
[۳] عزالدین ابن اثیر، الکامل، ج۵، ص۸۶، بیروت، ۱۴۰۲ق، فهرست.    
یا ورتبیل
[۴] ابن خلکان، وفیات الاعیان، ج۶، ص۳۰۷، به کوشش احسان عباس، بیروت، ۱۳۹۸ق، فهرست.    
امیر ختل پیوست. اگرچه چندی بعد خواهر خود هند را به شفاعت نزد خلیفه، یزید بن عبدالملک، برانگیخت و بخشوده شد،
[۵] عزالدین ابن اثیر، الکامل، ج۵، ص۸۹، بیروت، ۱۴۰۲ق، فهرست.    
با این همه پایان کار او دانسته نیست.

۱. ↑ محمد بن جریر طبری، تاریخ طبری، ج۲، ص۱۲۱۵، به کوشش یان دخویه، لیدن، ۱۸۸۳-۱۸۸۵م، فهرست.
۲. ↑ محمد بن جریر طبری، تاریخ طبری، ج۲، ص۱۴۱۳، به کوشش یان دخویه، لیدن، ۱۸۸۳-۱۸۸۵م، فهرست.
۳. ↑ عزالدین ابن اثیر، الکامل، ج۵، ص۸۶، بیروت، ۱۴۰۲ق، فهرست.    
۴. ↑ ابن خلکان، وفیات الاعیان، ج۶، ص۳۰۷، به کوشش احسان عباس، بیروت، ۱۳۹۸ق، فهرست.    
۵. ↑ عزالدین ابن اثیر، الکامل، ج۵، ص۸۹، بیروت، ۱۴۰۲ق، فهرست.    


دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل‌مهلب»، ج۲، ص۴۷۳.    




جعبه ابزار