ابوعثمان سعدان بن مبارک ضریر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعثمان سعدان بن مبارک ضریر کوفی نحوی طخارستانی (م ۲۲۰ هـ)، از نحویان پیرو مذهب کوفیان و از راویان
علم و ادب در
قرن سوم هجری قمری بود.
ابوعثمان سعدان
بن مبارک ضریر کوفی نحوی طخارستانی، اهل
بغداد و از موالی عاتکه، کنیز
مهدی عباسی (خلافت ۱۵۸-۱۶۹ هـ) بود. پدرش مبارک نیز از اسیران
طخارستان به شمار میآمد.
وی از راویان علم و ادب و پیرو مذهب کوفیان بود که از
ابیعبیده معمر بن مثنی مطالبی نقل کرده
و
محمد بن حسن بن دینار هاشمی احول از وی روایت کرده است.
او در سال ۲۲۰ هـ درگذشت.
کتابهای خلق الانسان، الوحوش، الامثال، کتاب الارضین و المیاه و الجبال و البحار، النقائض
و المناهل
از آثار ابوعثمان است.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۶۰، برگرفته از مقاله «ابوعثمان سعدان
بن مبارک ضریر».