ابوعبداللّه احمدبن بُندار بن اسحاق اصفهانی معروف به شعّار، از محدّثینقرن چهارم هجری در اصفهان بوده است. حافظ ابونُعیم درباره او گوید: «ثقهٌ ظاهریّ المذهب» و در مرآه الجنان گوید: مسند اصفهان معروف به سفار (ظاهرا سفار، تحریف شده شعار است). وی از ابن ابیعاصم ظاهری مذهب، حسن بن ادریس عسکری، خزاعی، عبید عزّال، عمر بن مرداس، محمّدبن ایّوب رازی، محمّدبن زکریّا و محمّدبنیوسف جدّ مادری حافظ ابونُعیم اصفهانیروایت میکند، و حافظ ابونُعیم از او نقل حدیث مینماید.