ابوعبداللّه احمد بن بُندار بن اسحاق اصفهانی معروف به شعّار، از محدّثینقرن چهارم هجری در اصفهان بوده است. حافظ ابونُعیم درباره او گوید: «ثقهٌ ظاهریّ المذهب» و در مرآه الجنان گوید: مسند اصفهان معروف به سفار (ظاهرا سفار، تحریف شده شعار است). وی از ابن ابیعاصم ظاهری مذهب، حسنبنادریس عسکری، خزاعی، عبید عزّال، عمر بن مرداس، محمّد بن ایّوب رازی، محمّد بن زکریّا و محمّد بن یوسف جدّ مادری حافظ ابونُعیم اصفهانی روایت میکند، و حافظ ابونُعیم از او نقل حدیث مینماید.