ابوعبداللّه محمد بن احمد معصومی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعبداللّه محمد بن احمد معصومی اصفهانی،
فیلسوف و طبیب دانشمند
قرن پنجم هجری در
اصفهان بوده است.
ابوعبداللّه محمّد بن احمد معصومی، حکیم،
فیلسوف و طبیب دانشمند
قرن پنجم هجری. از اهالی
اصفهان و از شاگردان
ابن سینا بوده، و استاد، درباره او گفته است: «ابوعبداللّه منّی بمنزله ارسطاطالیس من افلاطون». ابوعبداللّه از فاضل‌ترین شاگردان ابن سینا است، و از طرف او، پاسخ ایرادهای
ابوریحان بیرونی را داده است. او سال‌ها پس از
وفات ابن سینا در اصفهان به تدریس
حکمت و طب مشغول بوده، و سرانجام در سال ۴۵۰ق
وفات یافته است. برخی نوشته‌اند که او به دستور
سلطان محمود غزنوی کشته شده است که صحیح نیست؛ چراکه سلطان محمود در سال ۴۲۱ق مُرده، و عبداللّه معصومی، حدود سی سال پس از مرگ محمود از دنیا رفته است.
کتب زیر از تالیفات او است:
۱. جواب هیجده مساله که ابوریحان از ابن سینا کرده، و استاد، جواب آن را بدو حواله نموده است.
۲. رساله‌ای در حفظ الصحّه؛
۳. شرح کلمات المتقدّمین از حکماء؛
۴. مفارقات عقلیّه؛
۵. رساله در
منطق و غیره.
مهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۲۹۷.
