ابوعبدالله حسین بن اشکیب مروزی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعبدالله حسین بن اشکیب (شکیب) مروزی قمی خراسانی، از اصحاب
امام حسن عسکری و
امام هادی (علیهما‌السّلام) و از محدثان، عالمان، متکلمان، مؤلفان در
قرن سوم هجری قمری بود.
ابوعبدالله حسین بن اشکیب (شکیب) مروزی قمی خراسانی، جزو اصحاب امام حسن عسکری و امام هادی (علیهما‌السّلام) به شمار می‌آمد و لکن از هیچ‌یک از
ائمه (علیهم‌السّلام) روایتی را نقل نکرده است.
ابن‌شکیب از
محمد بن خالد برقی و دیگران حدیث نقل کرده است
و کسانی چون
عیاشی،
محمد بن وارث و ابوالقاسم جعفر بن محمد از او
روایت کرده و یا کتاب‌های او را نقل کرده‌اند.
نجاشی از وی به عنوان شیخ و خراسانی یاد کرده و او را بسیار مورد اعتماد دانسته که استظهار می‌شود وی از مردمان
خراسان بوده و به نقل از
کشّی می‌نویسد: مروزی از اصحاب امام هادی (علیه‌السّلام) بود، اما در
سمرقند و کشّ اقامت داشته
و مدتی هم به
قم رفت و به خادمی
حرم حضرت معصومه (علیهاالسّلام) مشغول شد.
او از علمای شیعه و فردی عالم، متکلم، مؤلف و محدثی
ثقه بود.
آثار ابن‌شکیب عبارت‌اند از:
الرد علی الزیدیه الرد علی من زعم انّ النبی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) کان
علی دین قومه و النوادر.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۸۳، برگرفته از مقاله «ابوعبدالله حسین بن اشکیب مروزی».
