• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوعبدالله احمد بن محمد عدوی جهمی قرشی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ابوعبدالله احمد بن محمد عدوی جهمی قرشی (م ۲۴۰ هـ)، فردی ادیب، روایتگر، شاعری آوازه‌خوان و نسب‌شناس بود.


ابوعبدالله احمد بن محمد بن حمید عدوی جهمی قرشی، از قبیله بنی‌عدی بن کعب و منسوب به جدش ابوالجهم بن حذیفه می‌باشد.
جهمی از حجازیانی است که به بغداد آمده و در همان‌جا رشد یافته و تحصیل کرده است.
[۱] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۴۱.    
او فردی ادیب، روایتگر، شاعری آوازه‌خوان و نسب‌شناس بود و عیوب بزرگان را به‌طور زننده می‌شمرد.
[۲] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۱، ص۴۳۰.    

به گفته صفدی، جهمی زبانی زننده و تند داشت و دیگران را هجو کرده و به تمسخر می‌گرفت.
[۳] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۷، ص۲۵۳.    

محمد بن داود از سوار بن ابوشراعه نقل کرده که میان جهمی و گروهی از هواداران عمر و عثمان درگیری لفظی برپا شد، چه او به زشت‌ترین صورتی پیشینیان آنان را یاد کرد. برخی از بنی‌عباس اعتراض کردند و او هم نسبت به عباس کلمه بسیار زشتی گفت. این خبر که به متوکل (خلافت ۲۳۲-۲۴۷ هـ) رسید، امر کرد تا صد تازیانه به او بزنند و ابراهیم بن اسحاق بن ابراهیم وی را به تازیانه بست.
[۴] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۴۱.    


اسماعیل پاشا مرگ احمد جهمی را در سال ۲۴۰ هـ نوشته است.
[۵] بابانی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۴۷.    


آثار و تالیفات جهمی عبارت‌اند از: کتاب انساب قریش و اخبارها، کتاب المعصومین، کتاب المثالب، کتاب الانتصار فی الرد علی الشعوبیه و کتاب فضائل مصر.
[۶] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۴۱.    
[۷] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۳۶۰.    
[۸] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۶، ص۲۶۴.    


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۹] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۴، ص۲۵۳.    
[۱۰] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۱، ص۴۴۵.    
[۱۱] كحاله، عمر رضا، معجم مصنفی الکتب العربیه، ص۶۶.
[۱۲] دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۱، ص۱۴۴.
[۱۳] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۹۶.    


۱. ↑ ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۴۱.    
۲. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۱، ص۴۳۰.    
۳. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۷، ص۲۵۳.    
۴. ↑ ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۴۱.    
۵. ↑ بابانی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۴۷.    
۶. ↑ ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۴۱.    
۷. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۳۶۰.    
۸. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۶، ص۲۶۴.    
۹. ↑ امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۴، ص۲۵۳.    
۱۰. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۱، ص۴۴۵.    
۱۱. ↑ كحاله، عمر رضا، معجم مصنفی الکتب العربیه، ص۶۶.
۱۲. ↑ دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۱، ص۱۴۴.
۱۳. ↑ کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۹۶.    


پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۲۷، برگرفته از مقاله «احمد جهمی».


رده‌های این صفحه : ادیبان سده سوم (قمری) | درگذشتگان سال 240 (قمری) | شاعران قرن سوم | نسب‌شناسان قرن 3 (قمری)
جعبه ابزار